Soechoj

Van Wikipedia

Su-27 Flanker

Su-25 Frogfoot

S-37

Su-26

Su-80

Soechoj^[1] (letterlijke betekenis: droog) is een van de belangrijkste vliegtuigfabrikanten en vliegtuigontwerpbureaus van Rusland.

Inhoud

1 Geschiedenis
2 Bedrijfsstructuur
3 Voetnoten
4 Externe links

[bewerk] Geschiedenis

De grondslag voor Soechoj werd gelegd toen Pavel Soechoj in oktober 1930 de leiding van Team 4 van het Centraal Aerodynamica Instituut overnam.^[2] Voor de productie van de BB-1 (later Su-2) werd Pavel Soechoj op 29 juli 1939 hoofdontwerper van het team gemaakt en kreeg het team een autonome status als ontwerpbureau. Hiervoor werd het team naar Charkov verhuisd en OKB-51 genoemd.^[3] In 1949 werd het ontwerpbureau opgeheven.

In 1953 werd het ontwerpbureau weer opgericht, hoofdzakelijk om straaljagers te ontwerpen. In de jaren '50 werd de Soechoj Su-17 het eerste vliegtuig met verstelbare vleugels in de Sovjet-Unie. Dit was overigens niet de eerste primeur voor Soechoj in de Sovjet-Unie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Soechoj onder andere ook de eerste die gebruikmaakte van een remparachute.

In 1969 begon de ontwikkeling van de Su-27, het vliegtuig waarvan de militaire divisie van Soechoj het meest bekend van is. Dit vliegtuig vloog voor het eerst in 1977. Later werden vanuit de Su-27 onder andere de Su-30, Su-32 en Su-33 ontwikkeld. Vanwege het feit dat de Su-27 en haar varianten erg wendbaar zijn, worden ze ook gebruikt op luchtvaartshows. Tot de toepassing van beweegbare straalpijpen op vliegtuigen was de Su-27 het enige vliegtuig dat de Pugachev Cobra kon uitvoeren vanuit volledig horizontale vlucht.

In 1975 begon de ontwikkeling van de gepantserde Su-25, een toestel dat veelvuldig ingezet zou worden bij de invasie van Afghanistan. Op 15 september van dat jaar overleed Pavel Soechoj.^[4] Pas in maart 1977 werd de OKB hernoemd naar OKB Soechoj.

In de jaren '90 werd begonnen met de ontwikkeling van een revolutionaire experimentele straaljager, de S-37 die voor het eerst vloog in 1997. Dit vliegtuig heeft naar voren gerichte vleugels in plaats van naar achteren zoals bij de meeste straaljagers. Soechoj claimt dat het vliegtuig daardoor nog wendbaarder is dan de Su-27. Ook zou het vliegtuig moeilijker detecteerbaar zijn voor radars. Maar hierdoor wordt het vliegtuig niet een snel supersoon vliegtuig.

De ervaring opgedaan door het ontwikkelen van militaire vliegtuigen werd door Soechoj ook gebruikt voor het ontwikkelen van stuntvliegtuigen. De stuntvliegtuigen van Soechoj worden algemeen beschouwd als horende tot de beste ter wereld. De nationale teams van de Sovjet-Unie en later Rusland hebben dan ook meer dan 300 medailles gewonnen met de Su-26, Su-29 en Su-31.

Sinds de jaren '90 richt Soechoj zich met de Su-80 en de Soechoj RRJ (een modulaire passagiersjet) ook op de civiele luchtvaart. Momenteel is de Soechoj SSBJ in ontwikkeling, een supersonische privéjet.

[bewerk] Bedrijfsstructuur

Soechoj heeft lange tijd bestaan als een zogenaamde OKB, een experimenteel ontwerpbureau. In 1997 werd het echter omgezet in een staatsbedrijf. Soechoj bestaat uit een holdingmaatschappij met daarin zes bedrijven:^[5]

Soechoj/Soechogo ontwerpbureau (ОКБ Сухого), het vroegere Soechoj OKB waar de Soechoj holding een belang van 50% + 1 aandeel in heeft. In het Sovjet-tijdperk hadden OKBs de opdracht om dingen te ontwikkelen en prototypes te bouwen, terwijl de productie uitbesteed werd aan andere organisaties.
Soechoj/Soechogo Civiele Vliegtuigen (Гражданские самолеты Сухого) waar de holding een belang van 86,84% in heeft.
KnAAPO (КнААПО: Комсомольское-на-Амуре авиационное производственное объединение), Komsomolsk aan de Amoer vliegtuigproductiemaatschappij, voor 74,5% eigendom van de Soechoj holding. KnAAPO is een van de belangrijkste vliegtuigfabrieken van Rusland en is opgericht in 1934.^[6] In de Sovjet-tijd maakten ze ook de vliegtuigen van andere ontwerpers zols Tupolev, Iljoesjin, Mikoyan en Beriev.^[7]
NAPO (НАПО: Новосибирское авиационное производственное объединение), Novosibirsk vliegtuigproductiemaatschappij is ook een van de vliegtuigfabrieken voor Soechoj en is ook voor 74,5% eigendom van de Soechoj holding.
Irkut (Иркут) richt zich vooral op de productie van de vliegtuigen. Ook wordt hier Soechojs UAV ontwikkeld. De holding Soechoj heeft hierin een minderheidsbelang van 13,2%.
TANTK (ТАНТК), het vroegere Centraal Ontwerpbureau voor amfibische vliegtuigen waar de vliegtuigen van Beriev gemaakt en onderhouden worden. De holding Soechoj heeft hierin een belang van 38%.

[bewerk] Voetnoten

↑ Soechoj is de officiële Nederlandse transliteratie van het Russische Сухой, deze wordt echter weinig gebruikt. Meestal wordt de Engelse transliteratie, Sukhoi, gebruikt. De prefix voor de vliegtuigmodellen is bij het gebruik van de Engelse transliteratie ook Su in plaats van Soe.
↑ Sukhoi.org - "The Company's history - Sukhoi Design Bureau (JSC)" (en)
↑ Aviation.ru - "OKBs" (en)
↑ Aviation.ru - "Su" (en)
↑ Sukhoi.org - "The holding’s structure" (en)
↑ Sukhoi.org - "The holding’s structure - KnAAPO (JSC)" (en)
↑ KNAAPO (en)

[bewerk] Externe links

Soechoj (en)
KnAAPO (en)
NAPO (en)

{{{afb_links}}}	Vliegtuigontwerpbureaus in de Voormalige Sovjet-Unie	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
AD-Y · Antonov (vliegtuigen)·Antonov · Archangelski · Beriev · Grigorovitsj · Iljoesjin · Kamov · Lavotsjkin · Mikojan · Mil · Mjasisjtsjev · Petljakov · Polikarpov · Soechoj · Tupolev · Vedenejev · Jakovlev · Jermolajev			{{{afb_groot}}}