Stop-motion
Van Wikipedia
Stop-motion, ook bekend als klei-animatie of stop-frame animatie, is een filmtechniek die vooral voor de komst van digitale animatie gebruikt werd om speciale effecten te creëren in films. Stop-motion is al bijna net zo oud als filmen zelf.
Voor stop-motion is een camera nodig die in staat is om opnames frame voor frame te maken.
Eerst wordt het voorwerp dat op film moet bewegen, meestal een pop of klei-figuurtje, in een bepaalde houding neergezet en met de camera wordt een frame hiervan geschoten. Vervolgens wordt de houding van het figuur een fractie veranderd en wordt er opnieuw één frame geschoten. Dit wordt herhaaldelijk gedaan. Door vervolgens de film af te spelen lijkt het alsof het voorwerp uit zichzelf beweegt. Dezelfde techniek past men ook toe bij tekenfilms.
Stop-motion is zeer tijdrovend. Indien goed uitgevoerd kan het mooie beelden opleveren, maar het kan ook zeer schokkerige onregelmatige bewegingen opleveren. Om een goed vloeiend beeld te krijgen heb je 24 frames per seconde nodig. Voor veel amateurs is dit moeilijk te halen.
Hoewel digitale animatie in de laatste tien jaar standaard is geworden in grotere films, komen er nog steeds volledig stop-motion geanimeerde films uit. In 2005 verschenen Corpse Bride en Wallace & Gromit in the Curse of the Were-Rabbit. Beide films werden genomineerd voor de Academy Award (Oscar) voor beste animatiefilm. Wallace & Gromit won de Oscar. Ook de televisieserie Egoland van BNN is op deze manier gemaakt. De eerste High Definition studenten stop-motion eindexamenfilm uit Nederland stamt uit 2005. Dit is De Wonderbaarlijke Perenboom van animator Jeroen Zijlstra, oprichter van het in Groningen gevestigde Raspberry Animation.
