The Velvet Underground
Van Wikipedia
The Velvet Underground was een rockband uit New York die actief was in de late jaren zestig. Hoewel de band destijds geen noemenswaardig commercieel succes boekte, geldt de Velvet Underground vanaf de jaren tachtig als belangrijke invloed op zo ongeveer elke alternatieve rockband.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] Voorgeschiedenis
De Velvet Underground wordt in 1965 opgericht door de studenten Lou Reed en John Cale. Lou Reed twijfelde in die tijd of hij rock 'n roll-artiest wilde worden of schrijver. John Cale studeerde klassieke muziek en had al samengewerkt met avant-gardecomponisten als John Cage en La Mounte Young. De invloed van deze componisten leidt ertoe dat de Velvet Underground de eerste band is die aleatorische muziek, microtonaliteit en minimale muziek verweeft met rockmuziek. Het wordt ook wel de eerste experimentele rockband genoemd.
Cale en Reed vinden in Maureen Tucker (Moe) een drummer en in Sterling Morrison een tweede gitarist. Lou Reed bespeelde de leadgitaar en Cale speelde verschillende instrumenten, waaronder viola, basgitaar, piano en orgel. Reed en Cale verdeelden de vocalen.
Al snel wordt de band ontdekt door pop-art kunstenaar Andy Warhol, die ze in 1966 door de Verenigde Staten mee op tour neemt als onderdeel van zijn multimediashow The Exploding Plastic Inevitable. Op advies van Warhol wordt de band versterkt door het Duitse fotomodel Nico. Zij moest het gebrek aan uitstraling van de band opvullen en ze kon enkele van Reeds nummers zingen.
[bewerk] Nico en White Light/White Heat
De debuutplaat, simpelweg The Velvet Underground & Nico getiteld, bevat een elftal nummers waarbij rock 'n roll en avant-garde elkaar afwisselen. Mede doordat veel radiostations in verband met de harde teksten weigeren de muziek te draaien, blijft het commerciele succes uit. Nico verlaat hierop de band.
The Velvet Underground besluit daarop een album te maken, White Light/White Heat, dat nog rauwer klinkt dan het debuutalbum. Opnieuw valt de verkoop van de plaat tegen, iets wat vooral Lou Reed erg teleurstelt.
Hij zet daarom - tot verbijstering van Moe Tucker en Sterling Morrisson - John Cale uit de band en vervangt hem door Doug Yule.
[bewerk] The Velvet Underground en Loaded
De invloed van John Cale wordt pas duidelijk bij het uitbrengen van de derde, titelloze, plaat. De avant-garde is er op deze plaat uit en de band presenteert zich definitief als rock 'n roll-formatie. Deze omslag zorgt dan eindelijk voor commercieel en radiosucces. Doug Yule, de nieuwe bassist van de band, zingt een van de nummers en verzorgt de achtergrondvocalen. Ook Moe Tucker zingt een nummer.
Na dit grote succes tekent de band bij Atlantic Records, waar ze verzocht worden om een album te schrijven loaded with hits. Na de opnamen van dit album - Loaded getiteld - verlaat Lou Reed de band. Om haar topcontract niet te laten floppen besluit Atlantic Records de opnamen zo te mixen dat het geluid van Doug Yule overheerst. Daarnaast suggereert een foto op de hoes dat Yule alle instrumenten zelf heeft ingespeeld. Op een lijstje op de hoes waarin de bijdragen van elke muzikant word vermeld, staat Reed op de voorlaatste plek. Loaded verkoopt redelijk en bevat enkele radiohits.
Dit vierde album wordt als het laatste VU-album gezien. Opvolger Squeeze, geschreven en gecomponeerd door Doug Yule, mag volgens de meeste kenners vergeten worden. Het album was zowel qua commercieel succes als qua invloed op de popmuziek een flop.
[bewerk] Na The Velvet Underground
Zowel Lou Reed, John Cale, Moe Tucker en Nico hebben na The Velvet Underground met wisselend succes soloalbums uitgebracht. De voormalig bandleden zien en spreken elkaar jaren niet, totdat eind jaren tachtig zowel Andy Warhol als Nico overlijden. Als herinnering aan Warhol nemen Cale en Reed Song for Drella op.
De echte reünie volgt in 1993, met zowel Reed, Cale, Morrison en Tucker. De band geeft een aantal concerten, waaronder twee in Nederland. De geplande Amerikaanse tour en het nieuwe album kregen echter geen doorgang nadat Cale en Reed opnieuw ruzie kregen.
[bewerk] Invloed op de popmuziek
Ondanks dat het commerciele succes lang is uitgebleven, wordt The Velvet Underground vandaag de dag als één van de invloedrijkste bands gezien. Met name debuut The Velvet underground & Nico is uitgegroeid tot een ware klassieker. Dit album werd voor het eerst massaal omarmd bij het ontstaan van de punkmuziek, waar Lou Reed grote invloed op had.
Ook in de jaren zestig en zeventig wist de band al andere bands te beïnvloeden. Zo was Mick Jagger van The Rolling Stones destijds al een groot fan. Ook de beginperiode van David Bowie is grotendeels beïnvloed door Lou Reed. In de jaren negentig refereren met name indierock bands als Yo La Tengo, Half Japanese en Sonic Youth veel naar de muziek van de Velvet Underground.
[bewerk] Albums
[bewerk] Studio albums
- The Velvet Underground & Nico (opgenomen 1966 | uitgebracht 1967)
- White Light/White Heat (1967|1968)
- The Velvet Underground (1968|1969)
- Loaded (1970|1970)
- Squeeze (1972|1973)
[bewerk] Live albums
- Live at Max's Kansas City (1970|1972)
- 1969: The Velvet Underground Live (1969|1974)
- Live MCMXCII (1993|1993)
- Final V.U. 1971-1973 (1971-73|2001)
- Bootleg Series Volume 1: The Quine Tapes (1969|2001)
[bewerk] Outtake compilaties
- VU (1968-69|1985)
- Another View (1967-69|1986)
- What Goes On (1966-70|1993)
- Peel Slowly And See (1965-70|1995)
- Fully Loaded (1969-70|1997)
[bewerk] Best-of compilaties
- Andy Warhol's Velvet Underground (1971)
- The Velvet Underground Boxed Set (1986)
[bewerk] Tributes
- Heaven and Hell/A Tribute To The Velvet Underground I (1990)
- Heaven and Hell/A Tribute To The Velvet Underground II (1991)
- Heaven and Hell/A Tribute To The Velvet Underground III (1992)
[bewerk] Solo Albums
Zie de pagina's van de leden voor solo albums:
