Tupolev Tu-85
Van Wikipedia
|
|
|
|---|---|
| Rol: | Bommenwerper |
| Bemanning: | 12 |
| Varianten: | |
| Stukprijs: | |
| Status | |
| Eerste vlucht: | 9 januari 1951 |
| Aantal gebouwd: | 2 prototypes |
| Gebruik: | |
| Afmetingen | |
| Lengte: | 39,91 m |
| Hoogte: | 10,58 m |
| Spanwijdte: | 56,00 m |
| Vleugeloppervlak: | 274 m² |
| Gewicht | |
| Leeggewicht: | 54.711 kg |
| Brandstofgewicht: | kg |
| Wapenlast: | kg |
| Startgewicht: | {{{Startgewicht}}} kg |
| Max. gewicht: | 76.000 kg |
| Laadvermogen: | {{{Laadvermogen}}} |
| Krachtbron | |
| Motor(en): | 4× Dobrynin VD-4K stermotoren |
| Propeller(s): | |
| Stuwkracht: | kN |
| Vermogen: | 3.200 kW |
| Prestaties | |
| Kruissnelheid: | |
| Topsnelheid: | 638 km/h |
| Klimsnelheid: | {{{Klimsnelheid}}} m/s |
| Vliegbereik: | 12.000 km |
| Actieradius: | km |
| Dienstplafond: | 11.700 m |
| Bewapening | |
| Boordgeschut: | 10× 23mm Nudelman NS-23 kanonnen, twee in elke koepel |
| Ophangpunten: | |
| Bommen: | 5.000 kg |
| Raketten: | |
| Luchtvaartportaal | |
De Tupolev Tu-85 (NAVO-Codenaam: Barge) was de laatste doorontwikkeling van de Tu-4, welke vooral de problemen van het vliegbereik oplostte, wat ervoor zorgde dat het toestel en echte intercontinentale strategische bommenwerper werd. Er zijn slechts twee toestellen gebouwd, met de eerste vlucht op 9 januari 1951. Tijdens de testen werd er een intercontinentaal bereik gehaald van 11.700 km met een bommenlading van 5.000 kg. Toch was hij toen al kwetsbaar voor Amerikaanse straaljagers. Het vliegtuig werd daardoor dus niet geproduceerd en de aandacht werd gelegd op strategische bommenwerpers met betere prestaties, zoals de turbojet aangedreven Tu-16 'Badger' en de turboprop aangedreven Tu-95 'Bear'.
| {{{afb_links}}} | Vliegtuigen van Tupolev | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Tu-Serie ANT-Serie: |
