Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
Van Wikipedia
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (Engels: Universal Declaration of Human Rights) is een verklaring die is aangenomen door de Algemene vergadering van de Verenigde Naties (A/RES/217, 10 december 1948), om de basisrechten van de mens te omschrijven. Het eerste ontwerp was van John Peters Humphrey.
De verklaring regelt de rechten van ieder mens in het algemeen gelijkelijk en zonder aanziens des persoons. De meeste bepaingen beginnen dan ook met de kenmerkende "een ieder" of in enkele gevallen "niemand". Daarop staan in het, 30 bepalingen tellende verdrag, echter enkele uitzonderingen. Speciale rechten worden toegekend aan mensen die een gezin willen stichten (artikel 16). Ook het gezin zelf verdient volgens dit verdrag bijzondere bescherming. De diade moeder-kind verdient volgens artikel 25 tevens speciale zorg en bijstand. Ook werknemers en ouders in het algemeen worden als groep speciale rechten toegekend.
Alhoewel het geen bindende verklaring is, is zij wel gebruikt als basis voor twee bindende V.N. verdragen voor de mensenrechten, namelijk het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en het Internationaal verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten. Ook het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens van 1950 is er op gebaseerd.
De Universele Verklaring wordt nog steeds aangehaald door wetenschappers, advocaten en grondwettelijke rechtbanken. Internationale rechters debateren regelmatig over de vraag of onderdelen van de verklaring overeenkomen met de gebruikelijke internationale wetgeving. De meningen zijn wereldwijd verdeeld over deze vraag, vanaf een enkel onderdeel tot aan de gehele verklaring. Vooral niet-westerse landen die ten tijde van het opstellen van de verklaring nog onder koloniaal bestuur stonden, betwisten het universele karakter van de UVRM.
