Aleksander Sznapik
Z Wikipedii
| Aleksander Sznapik | |
| Państwo |  Polska |
| Data urodzenia | 10 lutego 1951 |
| Miejsce urodzenia | Warszawa |
| Tytuł szachowy (rok nadania) |
mistrz międzynarodowy (1977) |
| Ranking (data) | 2420 (01.01.2007) |
| Miejsce na liście krajowej (światowej) |
niesklasyfikowana |
Aleksander Sznapik (ur. 10 lutego 1951 w Warszawie) - polski szachista, mistrz międzynarodowy.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych należał do ścisłej czołówki polskich szachistów. W 1970 roku zadebiutował w finale indywidualnych mistrzostw Polski. Do 1992 roku dwudziestokrotnie uczestniczył w turnieju finałowym, cztery razy zdobywając tytuł mistrza Polski, dwanaście razy plasując się w pierwszej trójce. Reprezentował barwy narodowe na dziewięciu olimpiadach szachowych. Był członkiem drużyny olimpijskiej, która w latach 1978 - 1982 trzykrotnie zajmowała miejsce w pierwszej dziesiątce. Do najbardziej udanych należał jego występ na olimpiadzie w Lucernie w 1982 roku (54,2% na pierwszej szachownicy, siódme miejsce drużynowo), na której pokonał między innymi Wiktora Korcznoja. Ogółem w latach 1972 - 1992 rozegrał na olimpiadach 94 partie z bilansem +33 -35 =26 (48,9%).
Sznapik brał udział w kilkudziesięciu turniejach międzynarodowych. Uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w 1977 roku po dwóch udanych występach na turniejach w Sztokholmie i Lublinie. W 1979 roku zwyciężył w silnie obsadzonym turnieju międzynarodowym o Puchar Ministra Komunikacji w Warszawie. W 1984 i 1989 roku podzielił pierwsze miejsce w turniejach szwajcarskich Copenhagen Open w Kopenhadze. W roku 1998 zakończył czynną karierę szachową.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Aleksander Sznapik – wybrane partie szachowe
- (en) Aleksander Sznapik – karta na stronie FIDE
