Belegorn
Z Wikipedii
Belegorn – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wzmianki o nim pojawia się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni oraz w tomie XII Historii Śródziemia.
Postać ta nie występuje się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Belegorn
- Przekład Marii Skibniewskiej – Belegorn
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Belegorn
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Belegorn
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Belegorn (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 2204 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, czwarty namiestnik rządzący Gondorem. Był synem Heriona. Urząd objął w 2148 roku i sprawował go do swej śmierci, przez 56 lat. Jego następcą był Húrin I. Namiestnik miał jeszcze dwoje dzieci, córki nieznane z imienia.
Imię Belegorn pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Wielkie drzewo.
| Poprzednik Herion |
Namiestnicy rządzący Gondorem | Następca Húrin I |
