Beren (namiestnik Gondoru)
Z Wikipedii
Beren – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat pojawiają się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
Nie należy mylić tej postaci z inną – Berenem, bohaterem z Pierwszej Ery.
- W angielskim oryginale – Beren
- Przekład Marii Skibniewskiej – Beren
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Beren
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Beren
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Beren (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 2763 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dziewiętnasty namiestnik rządzący Gondorem. Był synem Egalmotha. Urząd objął w 2743 roku. Sprawował go do końca swego życia, przez 20 lat. Za jego rządów, w 2758 roku, trzy floty Korsarzy z Umbaru zaatakowały Gondor. Mimo trudnej sytuacji, Beregondowi, synowi Berena, udało się wyprzeć wrogów z wybrzeży przed wiosną 2759 roku. W tym samym roku namiestnik powierzył pieczę nad Isengardem (który odbito z rąk Dunlendingów) Sarumanowi Białemu. Jego następcą na urzędzie był wspomniany Beregond.
Imię Beren pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Odważny.
| Poprzednik Egalmoth |
Namiestnicy rządzący Gondorem | Następca Beregond |
