Chlorek sodu

Z Wikipedii

Chlorek sodu
Ogólne informacje
Nazwa systematyczna	chlorek sodu
Inne nazwy	sól sodowa kwasu chlorowodorowego, sól, sól kuchenna
Wzór chemiczny	NaCl
Masa molowa	58,44 g/mol
Wygląd	białe kryształy
Numer CAS	7647-14-5
Właściwości
Gęstość i stan skupienia	2,16 g/cm3 (2 160 kg/m3), ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie	360 g/dm3
Temperatura topnienia	801°C (1 074 K)
Budowa
Typ hybrydyzacji i VSEPR	heksaedr (sześcian)
Układ krystalograficzny	regularny
Niebezpieczeństwa
NFPA 704	0 0 0
Podobne związki
Inne aniony	chlorek amonu chlorek potasu chlorek magnezu chlorek wapnia chlorek miedzi
Inne kationy	azotan sodu tiosiarczan sodu siarczan sodu wodorotlenek sodu węglan sodu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa)

Chlorek sodu (NaCl) - nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu chlorowodorowego i sodu, stanowiący podstawowy składnik soli kuchennej i soli warzonej. Woda morska to roztwór chlorku sodu.

Chlorek sodu jest białą substancją krystaliczną, dobrze rozpuszczalną w wodzie, jednak o niewielkim stężeniu maksymalnym, słabo higroskopijną. Krystalizuje w układzie regularnym.

Głównym surowcem do pozyskania chlorku sodu jest sól kamienna, nazywana w mineralogii halitem. Halit jest pozyskiwany głównie metodami kopalnymi. Otrzymuje się go także poprzez odparowanie wody morskiej.

To chlorek sodu powoduje, że woda morska jest słona. Wchodzi także w skład płynu pozakomórkowego organizmów żywych. W kuchni jest używany do solenia potraw (przyprawa), a w przemyśle spożywczym używany jako naturalny środek konserwujący. Jest również jednym z ważniejszych związków chemicznych w przemyśle chemicznym.

Jest używana podczas zimy do topnienia lodu, gdyż jej roztwór ma niższą temperaturę topnienia.

[edytuj] Znaczenie biologiczne NaCl

Sól kuchenna jest głównym źródłem jonów Na⁺ i Cl^- dla organizmów zwierzęcych i ludzi. Jony Na⁺ odgrywają kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych od gospodarki wodnej, przez utrzymywanie stałego ciśnienia krwi, po działanie układu nerwowego. Stąd spożywanie soli kuchennej jest niezbędne do życia.

Dzienne zapotrzebowanie na nią jest jednak rzędu 50 mg na dobę i w warunkach życia we współczesnej cywilizacji dawka ta jest zwykle wielokrotnie przekraczana. Sól jest bowiem obecna w setkach produktów spożywczych, które na co dzień są spożywane, takich jak chleb, masło, sery, wędliny itp. Szacuje się, że dzienne spożycie soli w Polsce w przeliczeniu na osobę wynosi ok. 5 g, więc jest to 100 razy więcej niż potrzeba. Optymalna dawka 50 mg soli znajduje się w jednej kromce zwykłego, białego chleba.

Uważa się, że nadmierne spożycie soli kuchennej może przyczyniać się do powstawania pewnych chorób. Badania naukowe udowodniły związek między nadmiernym spożyciem chlorku sodu i rozwojem nadciśnienia tętniczego.

0,9% roztwór chlorku sodu w wodzie nazywany solą fizjologiczną jest używany jako podstawowy płyn nawadniający w medycynie. Roztwór o takim stężeniu jest izoosmotyczny (ma porównywalne ciśnienie osmotyczne) z osoczem krwi.