Doksycyklina

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Doxycycline (łac. doxycyclinum, ATC: J 01 AA 02) – syntetyczny antybiotyk z grupy tetracyklin.

W porównaniu do innych tetracyklin znacznie lepiej się wchłania z przewodu pokarmowego (w 90-95%), jest również mniej nefrotoksyczna. Oporność krzyżowa obserwowana wśród bakterii na tetracykliny naturalne często nie dotyczy doksycykliny, która okazuje się skuteczna.

Struktura chemiczna Doxycykliny

[edytuj] Działanie

Mechanizm działania leku polega na hamowaniu rybosomalnej biosyntezy białka, poprzez związanie się z podjednostką rybosomalną S30. W wyniku tego wiązanie pomiędzy tRNA oraz kompleksem rybosom-mRNA zostaje zablokowane. Mechanizm działania jest identyczny jak dla innych tetracyklin. Okres półtrwania doksycykliny wynosi 16 godzin (+/- 6h). Doksycyklina jest wydalana z żółcią.

W porównaniu z innymi tetracyklinami ma dłuższy okres działania, przez co musi być inaczej dawkowana.

[edytuj] Dawkowanie

Zwykle podaje się od 200 do 300 mg doustnie pierwszego dnia, a potem 100 mg co 12-24 godzin. Dożylne antybiotyk podawany w dawce 100 mg co 12 godz.

[edytuj] Wskazania

Doksycyklina jest stosowana głównie w dermatologii i otolaryngologii. W innych specjalnościach klinicznych ma mniejsze zastosowanie, m.in. ze względu na dość często spotykaną odporność bakterii na ten lek. Do schorzeń leczonych tym antybiotykiem należą m.in.:

choroby skóry - w tym w ciężkich postaciach trądziku
zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych
zakażenia tkanek miękkich
zakażenia przewodu pokarmowego
zakażenia układu moczowo-płciowego
zapalenia przyzębia
malaria
dur plamisty,
dżuma (jako antybiotyk drugiego rzutu)
tularemia
inne zakażenia spowodowane bakteriami wrażliwymi na ten lek.

[edytuj] Interakcje

Działa antagonistycznie z penicylinami i cefalosporynami.

[edytuj] Działania niepożądane

Jak u innych tetracyklin. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, często biegunki, nudności, bóle w nadbrzuszu, wymioty. Przy dłuższym podawaniu mogą wystąpić wtórne zakażenia bakteryjne i grzybicze. Mają niewielkie działanie nefrotoksyczne i hepatotoksyczne. Lek ten jest fotouczulający i po ekspozycji na światło słoneczne może pozostawiać trwałe przebarwienia skóry.

[edytuj] Przeciwwskazania

Nie należy podawać tego leku matkom w ciąży i dzieciom do 12 roku życia, ze względu na możliwość powstawania trwałych przebarwień zębów. Przebarwienia te powstają w wyniku odkładania się kompleksu tetracyklinowo-wapniowo-fosforanowego, co może dawać kolor szarobrunatny lub brunatnoczarny.