Finarfin
Z Wikipedii
Finarfin, fikcyjna postać ze Śródziemia, literackiego świata stworzonego przez J.R.R. Tolkiena. Był jednym z bohaterów powieści Silmarillion, elfem z plemienia Noldorów.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Finarfin był najmłodszy spośród dzieci Finwëgo. Jego matką była Indis. Finarfin miał dwóch braci: Fingolfina i przyrodniego brata Fëanora oraz siostry: Findis i Irimë. Ożenił się z Eärwen, księżniczką plemienia Teleri i miał z nią czworo dzieci: Finroda, Angroda, Aegnora i Galadriele.
Po śmierci ojca, wziął udział w ucieczce Noldorów do Śródziemia, ale zawrócił do Valinoru po ogłoszeniu przez Mandosa przepowiedniej o zagładzie Noldorów. Po powrocie, prosił Valarów o przebaczenie i otrzymał zgodę na pozostanie w Amanie. Został królem Noldorów pozostałych w Nieśmiertelnych Krainach i prawdopodobnie panował w Tirionie.
Imię Finarfin jest, przekształconym w języku sindarińskim, quenejskim imieniem Arafinwë.
Spośród książąt noldorskich on jeden i jego potomstwo mieli złote włosy, odziedziczone po Indis, która pochodziła ze szczepu Vanyarów.
[edytuj] Ród Finarfina
Finwë = Indis
|
--------------
| |
Fingolfin Finarfin = Eärwena
|
------------------------------
| | | |
Finrod Angrod Aegnor Galadriela = Celeborn
| |
Orodreth Celebríana
|
-----------
| |
Finduilas Gil-galad