Fiodor Tokariew
Z Wikipedii
Fiodor Wasiliewicz Tokariew, Федор Васильевич Токарев (ur. 18 czerwca 1871, zm. 7 czerwca 1968) - Rosjanin, radziecki konstruktor broni strzeleckiej.
Urodził się w kozackiej osadzie, leżącej nad rzeką Jegorłyk w ówczesnym obwodzie rostowskim. Po ukończeniu sześcioletniej szkoły powszechnej w 1885 roku wstąpił do wojskowej, rzemieślniczej szkoły ślusarskiej. W szkole początkowo był uczniem kowala, następnie pomocnikiem rusznikarza. Po skończeniu szkoły rzemieślniczej Tokariew kontynuował naukę. W 1891 roku ukończył Wydział Broni w Nowoczerkieskiej Szkole Wojskowej, a w 1900 roku szkołę podchorążych - Junkierską Szkołę Kozacką. W następnych latach Tokariew służył jako w jednym z pułków kozackich jako naczelnik uzbrojenia.
W 1907 roku Tokariew, w tym czasie student Oficerskiej Szkoły Strzeleckiej w Oranienbaumie skonstruował na bazie karabinu powtarzalnego Mosin wz. 1891 karabin automatyczny. W latach 1908-1914 Tokariew już jako pracownik zakładów zbrojeniowych w Siestriorecku kontynuuje prace nad swoim karabinem automatycznym.
w czasie I wojny światowej Fiodor Tokariew służył w armii rosyjskiej. po jej zakończeniu ponownie powrócił do konstruowania broni. W 1919 powstaje prototyp nowego karabinu automatycznego Tokariewa, ale w 1921 prace nad nim zostają przerwane i Tokariew ponownie próbuje dopracować karabin automatyczny oparty na konstrukcji Mosina wz. 1891. W tym samym 1921 roku Tokariew przeprowadza się do Tuły.
W 1925 roku do uzbrojenia Armii Czerwonej zostaje wprowadzony lkm Maxim-Tokariew, czyli przebudowany ckm Maxim wz. 1910. W 1925 roku powstaje także pierwszy pistolet samopowtarzalny Tokariewa, ale ze względu na dużą masę i wymiary nie zostaje przyjęty do uzbrojenia. W latach 20. powstał także skonstruowany przez Tokariewa pierwszy radziecki pistolet maszynowy (nazywany lekkim karabinem Tokariewa).
W 1930 roku powstała najbardziej znana konstrukcja Tokariewa - pistolet TT który do lat 50. był przepisową bronią krótką Armii Czerwonej. Po ukończeniu prac nad pistoletem TT Fiodor Tokariew kontynuuje próby skonstruowania karabinu automatycznego. W ich efekcie w 1938 roku do uzbrojenia Armii Czerwonej zostaje przyjęty karabin samopowtarzalny SWT (SWT-38). W dwa lata później powstają dwie nowe wersje tej broni: samopowtarzalny SWT-40 i automatyczny AWT-40.
W 1940 roku Tokariew wstępuje do Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików) - (WKP(b)). Od 1941 roku Tokariew zostaje deputowanym Rady Najwyższej Związku Radzieckiego. W związku z pełnieniem tej funkcji w tym samym roku przeprowadza się do Moskwy. Obowiązki deputowanego przestaje pełnić w 1950 roku.
Fidor Tokariew zmarł 7 czerwca 1968 roku. Pochowano go na cmentarzu komunalnym w Tule.
Wkład Fiodora Tokariewa w rozwój radzieckiej broni strzeleckiej był w ZSRR wysoko oceniany. Tokariew miał tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej i Bohatera Związku Radzieckiego, otrzymał nagrodę państwową, był także odznaczony Orderem Lenina i innymi orderami i medalami.
[edytuj] Bibliografia
- Wojciech Weiler, TT, Arsenał 1/2004. ISSN 1731-190X