Hannah Arendt
Z Wikipedii
Hannah Arendt (ur. 14 października 1906, zm. 4 grudnia 1975) – niemiecka teoretyk polityki, filozof i publicysta, jedna z najbardziej wpływowych myślicielek XX wieku.
Była Żydówką urodzoną w Linden (Hanower), mieszkała też w Królewcu i Berlinie. Rodzice pisarki byli zamożnymi, zasymilownymi przedstawicielami wyższych sfer mieszczańskich. W 1924 roku Arendt rozpoczeła studia filozoficzne na uniwersytecie w Marburgu i gdzie poznała m.in. Martina Heideggera, z którym miała romans: w późniejszych czasach, gdy Heidegger wstąpił do NSDAP i po II wojnie światowej związek ich łączący nazwać można przyjaźnią[1]. Heidieger obawiając się skandalu zdecydował sie po pół roku zerwać romans . Arendt opóściła Marburg i kontynuowała studia we Fryburgu u Husserla,a później w Heidelbergu na seminarium Jaspersa. Pod kierunkiem Karla Jaspersa (któremu Arendt polecił właśnie Heidegger) napisała doktorat o pojęciu miłości u świętego Augustyna.
Arendt w przeciwieństwie do swojego męża Gerharda Storna wykazywała wzmożona działalność w żydowskich organizacjach charytatywnych. krótkotrwałe uwięzienie w połowie 1933 r. i wzrastające rozczarowanie postawa środowisk inteligenckich zmusiło ja do nielegalnego opuszczenia Niemiec.W 1933 roku wyemigrowała do Francji,po wyjeżdzie męża do stanów zwiazała się z Henrichem BlUcherem, wybitnym działaczem KPD. W maju1940 roku, już po ślubie z Blucherem, została internowana w Gurs. w końcu 1940 roku Hannah i jej mąż otrzymali wizy i wyemigrowali do USA, gdzie była profesorką uniwersytetu w Chicago (1963–1967) i New School for Social Research w Nowym Jorku (1967–1975).Do 1952 roku pracowała w komisji zajmującej się ratowaniem dorobkukulturalnego żydów europejskich. Stworzyła jedną z najbardziej znanych teorii totalitaryzmu. Inspirowała się filozofią starożytną i filozofią Kanta. Przez wielu jest uważana za najsłynniejszą żydowską myślicielkę XX wieku. W Polsce żadna z jej książek nie ukazała się w którymkolwiek z oficjalnych wydawnictw krajowych do roku 1988.
[edytuj] Przypisy
- ↑ "Stwierdzenie, że [ich miłość] zamieniła się w przyjaźń, mówi zbyt wiele i zarazem zbyt mało, chociaż zarówno Arendt, jak i Heidegger z pewnością tak właśnie by to określili" – Elżbieta Ettinger: Hannah Arendt, Martin Heidegger, tłum. Elżbieta Wolicka, Znak, Kraków 1998, s.9
[edytuj] Prace w języku polskim
- Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła (1963), tłum. Adam Szostkiewicz, wyd. Znak, Kraków 1987;
- O rewolucji (1963), tłum. Mieczysław Godyń, Wydawnictwo X, Dom Wydawniczy Totus, Kraków 1991;
- Myślenie (1971), tłum. Hanna Buczyńska-Garewicz, wyd. Czytelnik, Warszawa 1991;
- Korzenie totalitaryzmu (1951), t. 1-2, tłum. Mariola Szawiel i Daniel Grinberg, wyd. Niezależna Oficyna Wydawnicza, Krytyka, Warszawa 1993;
- Między czasem minionym a przyszłym: osiem ćwiczeń z myśli politycznej, tłum. Mieczysław Godyń i Wojciech Madej, wyd. Aletheia, Warszawa 1994;
- Wola, tłum. Robert Piłat, przedm. Hanna Buczyńska-Garewicz, wyd. Czytelnik, Warszawa 1996;
- O przemocy; NieposÅ‚uszeÅ„stwo obywatelskie, tÅ‚um. Anna Åagocka, Wojciech Madej, wyd. Aletheia, Warszawa 1998;
- Kondycja ludzka (1958), tÅ‚um. Anna Åagodzka, wyd. Aletheia, Warszawa 2000
- Odpowiedzialność i władza sądzenia, tłum. Wojciech Madej, Mieczysław Godyń, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2006.
Kategorie: Zalążki artykułów - biografia • Żydzi • Niemieccy socjolodzy • Myśliciele polityczni • Filozofia współczesna • Filozofia anglojęzyczna • Filozofia niemieckojęzyczna • Filozofia społeczna i polityczna • Antropologia filozoficzna • Współcześni filozofowie żydowscy • Urodzeni w 1906 • Zmarli w 1975
