Hipolit Łossowski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Hipolit Łossowski (ur. 21 lipca 1881 w Nowogrodzie Siewierskim nad Desną, obwód czernichowski, zm. 10 lutego 1925 w Warszawie), lotnik polski, pułkownik, awansowany pośmiertnie na generała brygady.

Był synem Michała Tomasza (rejenta) oraz Leontyny z Sokołowskich. W czerwcu 1900 zdał egzamin dojrzałości w III Korpusie Kadetów w Moskwie. Służył w armii rosyjskiej jako podporucznik, m.in. w czasie wojny z Japonią. Ukończył później Oficerską Szkołę Aeronautyczną i pracował w niej jako instruktor pilotażu sterowców. W czasie I wojny światowej był zastępcą dowódcy sterowca Albatros, pomocnikiem dowódcy aeronautyki Frontu Zachodniego, dowódcą Szkoły Lotniczej w Moskwie, kierownikiem 7 Parku Lotniczego. Od października 1917 organizował i służył w oddziale awiacyjnym I Korpusu Polskiego (przy Naczelnym Polskim Komitecie Wojskowym w Piotrogrodzie); zdemobilizowany w lipcu 1918, przyjechał do Warszawy i działał w tajnej organizacji byłych wojskowych korpusów wschodnich.

Od listopada 1918 służył w szeregach WP w randze podpułkownika, kierował przejęciem z rąk niemieckich lotniska mokotowskiego. Pełnił następnie funkcje szefa Sekcji Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych (1918), dowódcy Wojsk Lotniczych przy Naczelnym Dowództwie (1918-1919), inspektora Wojsk Lotniczych (kwiecień 1919), dowódcy Brygady Lotniczej (od grudnia 1919), szefa służby aeronautycznej Dowództwa Okręgu Korpusu I, komendanta garnizonu Mokotów, kierownika Centralnych Zakładów Lotniczych w Warszawie (od 1921). W czerwcu 1919 został awansowany do stopnia pułkownika; już pośmiertnie otrzymał awans na generała brygady. Także pośmiertnie został odznaczony Medalem Niepodległości (1933), ponadto posiadał m.in. Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta oraz bojowe odznaczenia rosyjskie.

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. Z małżeństwa z Wandą z Wissmontów (ślub 22 stycznia 1915 w Lidzie) nie miał dzieci.

Źródła: