Język mykeński
Z Wikipedii
Język mykeński albo greka mykeńska, także: dialekt mykeński - wymarły język z grupy helleńskiej języków indoeuropejskich, najstarsze zaświadczone stadium języka greckiego. Używany na Półwyspie Peleponeskim i na Krecie między XVI a XI wiekiem p.n.e., przed inwazją Dorów. Zachowały się inskrypcje na glinianych tabliczkach w piśmie linearnym B. Odczytane przez Michaela Ventrisa i Johna Chadwicka w 1952, których badania udowodniły powiązania języka mykeńskiego ze współczesną greką.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Jeremy B. Rutter, "Bibliography: The Linear B Tablets and Mycenaean Social, Political, and Economic Organization"
- Pismo Mykenów
- Program in Aegean Scripts and Prehistory (PASP)
dialekt attycki • dialekt dorycki • grecki • grecki archaiczny • grecki klasyczny • griko • dialekt joński • katharewusa • koine • macedoński • mykeński • nowogrecki • starogrecki