James Joule
Z Wikipedii
James Prescott Joule (24 grudnia 1818 - 11 października 1889) - fizyk angielski, członek Towarzystwa Królewskiego (Royal Society).
Urodził się w Salford koło Manchesteru w rodzinie piwowara. Ze względu na słabe zdrowie, naukę w szkole rozpoczął dopiero mając 15 lat. Nauczycielem jego był John Dalton, który miał na Joule'a wielki wpływ. Wynikiem tego było rozpoczęcie własnych doświadczeń naukowych, które kontynuował i po zakończeniu nauki w szkole.
W 1837 r. Joule, jako 19-letni fizyk-amator pracownik browaru, ogłosił swoją pracę opisującą silnik elektryczny własnego pomysłu. Początkowo interesował się zagadnieniami ciepła, jednak w dalszych pracach podjął się wyjaśnienia własności termicznych prądu elektrycznego. Mając 22 lata odkrył prawo przemiany prądu elektrycznego na ciepło, które przedstawił w formie matematycznej znanej dziś jako prawo Joule'a (zwane również prawem Joula-Lenza), które brzmi:
- Ilość wytworzonego przez prąd elektryczny ciepła jest proporcjonalna do oporu danego przewodnika i kwadratu natężenia prądu i czasu jego przepływu.
Joule prowadził także badania nad bezpośrednią zamianą energii mechanicznej na ciepło oraz pośrednią poprzez sprężanie gazów. Wyznaczył równoważnik mechaniczny ciepła, a wraz z Williamem Thomsonem, odkrył tzw. zjawisko Joule'a-Thomsona. Za dokonanie tych prac otrzymywał od roku 1878 nagrodę od królowej angielskiej w postaci stałej dożywotniej pensji.
Dzięki swoim odkryciom w 1850 r. został członkiem Towarzystwa Królewskiego w Londynie, a dla uczczenia jego nazwiska jednostkę pracy nazwano joul (wym. dżul).
Prace Joule'a dotyczyły takich pojęć jak ciepło, temperatura, energia, termodynamika, elektromagnetyzm.
Sformułował zasadę zachowania energii. Joule zajmował się także zamianą energii mechanicznej w ciepło, bezpośrednio lub też przez sprężenie gazów. Wyznaczył równoważnik mechaniczny ciepła.
Zmarł w rodzinnym Salford mając 71 lat.
Zobacz też:
