Korwety typu Flower

Z Wikipedii

Brytyjski mały okręt eskortowy klasy korweta, przeznaczony do zwalczania okrętów podwodnych w trakcie II w.ś.

Korwety typu Flower były odpowiedzią na gwałtowne zapotrzebowanie na okręty eskortowe do osłony konwojów alianckich na początku II w.ś. Wraz z wybuchem wojny okazało się, że Wielka Brytania nie posiada dostatecznej ilości niszczycieli aby zapewnić ochronę transportu morskiego przed atakami niemieckich U-bootów.

Sięgnięto więc do doświadczeń poprzedniej wojny światowej, gdzie z powodzeniem używano małych okrętów eskortowych do obrony przed okrętami podwodnymi....

Zaprojektowano okręt jak najprostszy w budowie, który można masowo budować w wielu małych stoczniach, często nie dysponujących odpowiednią technologią do budowy skomplikowanych okrętów wojennych. Ewidentnym przykładem skrajnych uproszczeń była siłownia korwety zaopatrzona w tłokową maszynę parową, praktycznie niestosowaną już w tym czasie na okrętach wojennych, ale o wiele prostszą w wykonaniu niż turbina parowa, która była typowo stosowana do napędu okrętów. Okręt musiał być jak najmniejszy ale o dostatecznie dużej dzielności morskiej aby towarzyszyć konwojom atlantyckim w trudnych warunkach pogodowych. Wzorowano się na konstrukcji statku wielorybniczego. Korwety "Flower" miały 940-980 ton wyporności, długość ok. 68 m, szerokość ok. 11 m i zanurzenie ok. 3.8 m. Osiągały prędkość maksymalną 16 węzłów i miały zasięg 3500 Mm przy 12 węzłach. Załoga początkowo liczyła 85 osób, potem zwiększono ją do 109 osób.

Uzbrojenie okrętu było w przeważającej mierze przeznaczone do walki z okrętami podwodnymi, więc podstawowowym uzbrojeniem były bomby głębinowe. Do tego działo 102mm jako główna artyleria oraz (stosunkowo słabe) uzbrojenie przeciwlotnicze na początku składające się z karabinów maszynowych potem zastąpione przez działka 40mm i 20mm.

W trakcie wojny korwety wyposażano miotacz bomb głębinowych Hedgehog.

Do poszukiwania okrętów podwodnych okręty wyposażano w hydrolokatory (szumonamiernik, sonar, ASDIC). W późniejszym okresie instalowano radar.

Wybudowano 267 jednostek, głównie w Wielkiej Brytanii ale również w Kanadzie, cztery jednostki budowane we Francji zostały przejęte przez Niemców, ukończone i wcielone do służby.