Kwadowie
Z Wikipedii
Kwadowie nazywani też Swewami byli germańskim (swewskim) ludem, mieszkającym w starożytności w dorzeczu rzek Nidda, Fulda i Lahn.
W latach 55 i 53 p.n.e. wyprawiał się przeciw nim Juliusz Cezar, zwyciężył ich Druzus. Po tej klęsce - w roku 8 przed Chrystusem - wywędrowali na pogranicze Moraw i Śląska. Należeli do hord Marboda, lecz po jego rozbiciu uznali zwierzchnictwo rzymskie.
W czasie podległości Rzymowi, od 21 r. n.e., Kwadowie tworzyli własny organizm państwowy - "Regnum Vannianum", przez który przebiegał szlak bursztynowy. Utrzymywali ożywione kontakty polityczne i gospodarcze z Imperium Romanum, dzięki czemu przodowali cywilizacyjnie wśród ludów barbarzyńskich. W roku 167 wraz z Markomanami najechali rzymską Panonię, dając tym samym początek wojnom markomańskim. W roku 171 cesarz-filozof Marek Aureliusz dowodził przeciw nim udaną wyprawą.
W roku 406 wyruszyli wraz z Wandalami na tereny obecnej Hiszpanii, a częściowo też z Longobardami do Italii. Państwo Swewów na półwyspie Iberyjskim podbili w roku 585 Wizygoci.
