Lucyfer
Z Wikipedii
Lucyfer (łac. lux: światło oraz ferre: nieść - niosący światło) - we współczesnej oraz późnośredniowiecznej myśli chrześcijańskiej, jeden z upadłych archaniołów, niesłusznie utożsamiany z Szatanem.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W dawnym Rzymie, termin ten stosowany był przez astrologów do określenia Gwiazdy Porannej, planety Wenus; słowo było najprawdopodobniej dosłownym tłumaczeniem greckich esophorus (eώσφορος, niosący świt) lub phosphorus (Φώσφορος, niosący światło).
W nomenklaturze chrześcijańskiej imię to pojawiło się najprawdopodobniej po raz pierwszy w łacińskim przekładzie Biblii dokonanym pod koniec IV w. n.e. przez św. Hieronima ze Strydonu, zwanym Wulgatą. Znajduje się ono w Księdze Izajasza 14,12. W oryginalnym tekście hebrajskim występuje ono jako heilel ben-shachar (הילל בן שחר po hebrajsku). Heilel oznacza planetę Wenus, zaś ben-shachar to świetlisty syn poranka.
[edytuj] Lucyfer z mitologii greckiej
Lucyfer występował także w mitologii greckiej i był synem Eos i tytana Astrajosa, lub herosa ateńskiego Kefalosa. Był bogiem jutrzenki i jej uosobieniem.
[edytuj] Lucyfer w antropozofii
Antropozofia uznaje Lucyfera za brata Chrustusa, który był inspiratorem religii orientalnych, jak buddyzm i hinduizm. Reprezentuje on erotykę, literaturę, prostą technikę, idee poprawy ziemskiego świata, jak demokracja czy ekologizm. W antropozofii jest on demonem pozytywnym. Jest demonem słabszym od Arymana.
