Ludy Morza
Z Wikipedii
Ludy Morza (egip. perasata) - termin wymyślony przez archeologa Gastona Maspero na określenie luźnej konfederacji plemion, które weszły na scenę historyczną w XIII w. p.n.e.
Plemiona pochodziły prawdopodobnie z Azji Mniejszej, Krety i wysp Morza Śródziemnego, skąd rozpoczęły ekspansję na wybrzeża - Anatolii, Syrii, Palestyny, Egiptu i Cypru. W skład Ludów Morza wchodziły: Peleset (Filistyni), Lukka (prawdopodobnie pochodzili z Anatolii), Ekwesz i Danuna (często identyfikowani z Achajami i Dorami), Szerden (być może pochodzili z Sardynii), Teresz (Etruskowie?), Szekelesz (plemiona z Sycylii?). Po połączeniu z plemionami libijskimi zdolni byli wystawić armię liczącą 16 000 wojowników. Pierwszy najazd Ludów Morza na Egipt odparł w bitwie pod Memfis około 1220 p.n.e. faraon Merenptah.
Szereg walk z Ludami Morza toczył faraon Ramzes III, który w 1190 r. p.n.e. stoczył z nimi zwycięską bitwę nad peluzyjską odnogą Nilu. Sceny z tych walk są przedstawione na ścianach świątyni w Medinet Habu. Około 1200 r. p.n.e. Ludy Morza zaatakowały i zajęły Hattusa - stolicę państwa hetyckiego, przyczynając się do upadku Hetytów. Po klęsce w Egipcie Ludy Morza, wśród których byli także biblijni Filistyni, zaatakowały Kanaan, wchodząc w długotrwały konflikt z Izraelitami.
