Nabój 7,62 x 54 mm R

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

7,62 x 54 mm R
Rodzaj	nabój karabinowy
Kaliber	7,62 mm
Średnica
pocisk	7,90 mm
max. szyjki	8,50 mm
max. stożka przejściowego	11,47 mm
max. łuski	12,32 mm
kryzy	14,40 mm
Długość
łuski	53,72 mm
pocisku	28,6 mm
naboju	76,7-77,2 mm
Masa
naboju	20,4-25,5 g
pocisku	9,50-12,96 g
materiału miotajacego	2,9-3,2 g
Inne
Prędkość pocz. pocisku	780-870 m/s
Energia pocz. pocisku	2920-4466 J
Ciśnienie max.	300 MPa

7,62 x 54 mm R - nabój karabinowy opracowany w latach 80. XIX wieku w Rosji

Nabój 7,62 X 54 mm R został przyjęty do uzbrojenia w 1891 roku wraz z karabinem wz. 1891. Choć były już wówczas znane naboje bez kryzy wystającej, ze względu na niski poziom rosyjskiego przemysłu zdecydowano się na przyjęcie naboju z kryzą wystającą (broń zasilana taką amunicją ma bardziej skomplikowaną konstrukcję, ale może by produkowana z większymi tolerancjami).

Po II wojnie światowej nabój 7,62 x 54 mm R stał się przepisowym nabojem karabinowym armii państw Układu Warszawskiego. Obecnie obok naboju 7,62 x 51 mm NATO należy do najpowszechniej używanych naboi karabinowych.

Spis treści

1 Wersje
- 1.1 ZSRR/Rosja
- 1.2 Finlandia
2 Bibliografia

[edytuj] Wersje

[edytuj] ZSRR/Rosja

LPS - pocisk lekki z rdzeniem stalowym (masa pocisku 9,65 g, prędkość początkowa 870 m/s)
D - pocisk ciężki z rdzeniem ołowianym (masa pocisku 11,98 g)
BS-40 - pocisk przeciwpancerno-zapalający ciężki, z rdzeniem wolframowym (masa pocisku 12,11 g, prędkość początkowa 805 m/s)
T46 - pocisk smugowy (masa pocisku 9,65 g)
BZT - pocisk przeciwpancerno-zapalająco-smugowy z rdzeniem stalowym (masa pocisku 9,2 g)
ZP - pocisk zapalająco-wskaźnikowy (masa pocisku 10,36 g)
7N1 - nabój do karabinów wyborowych (głównie SWD)