North American P-82 Twin Mustang

Z Wikipedii

XP-82 Twin Mustang
Wersje produkcyjne
XP-82 Twin Mustang
Silnik:	Packard V-1650-23 i V-1650-25 o mocy 1376 kW (1860 KM) każdy
Masa własna:	6058 kg
Masa całkowita:	9944 kg
Prędkość max:	756 km/h (na wys. 6927 m)
Pułap:	12153 m
Zasięg max:	1616 km (bez zbiorników odrzucanych)
Uzbrojenie:	6 karabinów MG-53-2 kal. 12,7 mm i uzbrojenie podwieszane na 4 zamkach
Liczba maszyn:	2
P-82B Twin Mustang
Silnik:	Packard V-1650-19 i V-1650-21 o mocy 1376 kW (1860 KM) każdy
Masa własna:	6059 kg
Masa całkowita:	9944 kg
Prędkość max:	778 km/h (na wys. 7626 m)
Pułap:	12639 m
Zasięg max:	864 km z pełnym uzbrojeniem
Uzbrojenie:	6 karabinów MG-53-2 kal. 12,7 mm i uzbrojenie podwieszane na 4 zamkach
Liczba maszyn:	20
P-82E Twin Mustang
Silnik:	Allison V-1710-143 i Allison V-1710-145 o chwilowym skoku mocy 1418 kW (1930 KM) każdy
Masa własna:	6771 kg
Masa całkowita:	11288 kg
Prędkość max:	751 km/h (na wys. 6380 m)
Pułap:	12153 m
Zasięg max:	1683 km
Uzbrojenie:	6 karabinów MG-53-2 kal. 12,7 mm i uzbrojenie podwieszane na 4 zamkach
Liczba maszyn:	100
P-82F Twin Mustang
Silnik:	Allison V-1710-143 i Allison V-1710-145 o chwilowym skoku mocy 1418 kW (1930 KM) każdy
Masa własna:	7372 kg
Masa całkowita:	11846 kg
Prędkość max:	743 km/h (na wys. 6380 m)
Pułap:	11697 m
Zasięg max:	1491 km
Uzbrojenie:	6 karabinów MG-53-2 kal. 12,7 mm i uzbrojenie podwieszane na 4 zamkach
Liczba maszyn:	91
P-82G Twin Mustang
Silnik:	Allison V-1710-143 i Allison V-1710-145 o chwilowym skoku mocy 1418 kW (1930 KM) każdy
Masa własna:	7231 kg
Masa całkowita:	11703 kg
Prędkość max:	744 km/h (na wys. 6380 m)
Pułap:	11819 m
Zasięg max:	1550 km
Uzbrojenie:	6 karabinów MG-53-2 kal. 12,7 mm i uzbrojenie podwieszane na 4 zamkach
Liczba maszyn:	50 (oraz 9 przebudowanych P-82F)

North American P-82 Twin Mustang (po powstaniu USAF F-82) - amerykański myśliwiec eskortujący dalekiego zasięgu, powstały przez połączenie dwóch kadłubów samolotu P-51 Mustang, produkowany w zakładach North American Aviation (NAA).

[edytuj] Historia

W listopadzie 1943 NAA wystosowała do USAAF propozycję skonstruowania myśliwca dalekiego zasięgu będącego połączeniem dwóch Mustangów. Propozycję przyjęto i 7 stycznia 1944 podpisano umowę na cztery prototypy.

Samoloty otrzymały oznaczenie NA-120 XP-82. Dwa wydłużone o ponad 145 cm kadłuby połączono poziomym płatem w którym zamontowano 6 karabinów Browning MG-53-2 i szczelinową klapą na całej długości. Stateczniki pionowe, które były identyczne jak w P-51D, połączono prostokątnym sterem wysokości z klapką wyważającą. Zmieniono również podwozie. Skrócone golenie chowały się w kadłubach, chowane były również tylne, samonastawne koła. Skrzydła zewnętrzne zostały gruntownie przeprojektowane, jednak powierzchnia nośna zwiększyła się jedynie o 78%. Zwiększono również ilość zabieranego paliwa w 4 samouszczelniających się zbiornikach (2x 2180 l i 2x 344,5 l). Maszyny wyposażono w cztery zamki do przenoszenia uzbrojenia. Nową konstrukcję miały napędzać dwa silniki Packard V-1650-23/25 o mocy 1376 kW (1860 KM) i przeciwbieżnych śmigłach, stąd jeden z silników nosił oznaczenie dash 23, a drugi dash 25. W lewym kadłubie kabina posiadała kompletne oprzyrządowanie oraz system prostego, automatycznego pilota. W prawej kabinie zasiadał nawigator/drugi pilot. Mógł on w sytuacji awaryjnej wyłączyć autopilota i korzystając z najprostszych instrumentów awaryjnie wylądować. Obia kokpity przykrywały owiewki identyczne z P-51H.

Pierwszy prototyp oblatano 15 kwietnia 1945. W związku z zapowiadanym zaprzestaniem produkcji przez Packarda licencyjnych Merlinów trzeci i czwarty prototyp został wyposażony w silniki Allison V-1710-119 (oba obracały się w tą samą stronę), otrzymały one oznaczenie NA-120 XP-82A (ukończono jednak tylko jeden z nich i nie ma dokumentacji potwierdzającej czy wzbił się on do lotu). Pierwszym modelem produkcyjnym Twin Mustanga był NA-123 P-82B. Różnił się on od prototypu XP-82 innym silnikiem (Packard Merlin V-1560-19/21 różniące się jedynie rozmieszczeniem podzespołów) oraz wzmocnionymi zamkami. Mógł on przenosić cztery bomby 1000 lb, dwie 2000 lb lub 25 pocisków rakietowych. USAAF zamówiło 500 takich maszyn, z których do zakończenia wojny wyprodukowano 20, zaś zamówienie na pozostałe 480 anulowano. Dziesiąty z wyprodukowanych P-82B został wyposażony w radar SCR-720 pochodzący z samolotu Northrop P-61 Black Widow. Umieszczono go w gondoli zawieszonej pod środkowym skrzydłem, którą w celu uniknięcia interferencji wysunięto przed płaszczyznę śmigieł. Nawigator pełnił w tej maszynie również funkcję operatora radaru. Maszynę oblatano 27 marca 1946. Jedenasty P-82B wyposażono w znacznie mniejszy radar APS-4 operujący na falach długości 3 cm. Maszyna otrzymała oznaczenie P-82D, a pierwszy lot wykonała 29 marca 1946.

Prototyp XP-82A zaowocował natomiast modelem NA-144 P-82E, który różnił się jedynie silnikami Allison V-1710-143/145. Wyprodukowano 100 takich maszyn. Na bazie tego modelu powstało również 91 samolotów NA-149 P-82F będącego myśliwcem nocnym wyposażonym w radar APS-4 lub APG-28 który zamontowano w gondoli pod skrzydłem środkowym. Ona również była wysunięta przed powierzchnię łopat śmigieł. Następnie w dziewięciu takich maszynach zmieniono radar na lżejszy SCR-720C co poprawiło ich osiągi. Otrzymały one oznaczenie P-82G. To samo oznaczenie nosiło 50 nowych, identycznie wyposażonych samolotów NA-150. W późniejszym okresie pięć P-82G i dziewięć P-82F stacjonujących na Alasce wyposażono w instalację przeciwoblodzeniową i inne elementy umożliwiające loty przy niskich temperaturach. Oznaczono je P-82H.

Gdy powstało USAF oznaczenie P-82 zmieniono we wszystkich modelach na F-82. Ostatniego Twin Mustanga wycofano ze służby w połowie 1953.