Ożarów

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy miasta w województwie świętokrzyskim. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Ożarów


Herb Ożarowa	Flaga Ożarowa

Gmina
- rodzaj

Ożarów
miejsko-wiejska

Założono

1569

Prawa miejskie

1569

Burmistrz

Marcin Zbigniew Majcher

Powierzchnia

7,79 km²

Położenie

50° 53'27'' N
21° 40'04'' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

4906
629,8 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

27-530

Tablice rejestracyjne

TOP

Położenie na mapie Polski

Ożarów

TERC10
(TERYT)

3263406054

Urząd miejski³

ul. Stodolna 1
27-530 Ożarów
tel. 15 861-07-00; faks 15 861-11-36

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa miasta

Kościół św. Stanisława

Wnętrze zabytkowej kapliczki na ul. Mickiewicza

Ożarów - miasto w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim. Siedziba miejsko-wiejskiej gminy Ożarów. Prawa miejskie w latach 1569 - 1869 i ponownie od 1988.

W latach 1975-1998 Ożarów administracyjnie należał do woj. tarnobrzeskiego.

Główne zakłady przemysłowe zajmują się produkcją betonu i masy bitumicznej. Według danych z 31 grudnia 2004, Ożarów miał 4906 mieszkańców.

Herbem Ożarowa jest herb szlachecki Rawa, którym pieczętował się m.in. ród hrabiów Ożarowskich.

[edytuj] Położenie

Miasto położone jest we wschodniej części województwa świętokrzyskiego, w powiecie opatowskim, około piętnastu kilometrów na zachód od rzeki Wisły.

W Ożarowie krzyżują się drogi krajowe nr 74 (Kielce - Kraśnik) i 79 (Warszawa - Sandomierz) z drogą wojewódzką 755 (Ostrowiec Świętokrzyski - Kosin).

[edytuj] Historia

Ożarów został założony w 1569 przez Józefa Ożarowskiego na terenach wsi Wyszmontów. Prawa miejskie zostały nadane miastu przez króla Zygmunta Augusta.

Dzięku korzystnemu położeniu na skrzyżowaniu dróg handlowych w Ożarowie rozwijały się handel i rzemiosło. W XVII i XVIII wieku miasto było ważnym ośrodkiem protestanckim. W 1628 roku w Ożarowie odbył się kalwiński synod prowincjonalny.

W roku 1628 wybuchł spór o kościół pomiędzy ożarowskimi katolikami i kalwinami. Pomimo poparcia jakiego udzieliła stronie kalwińskiej, rodzina Ożarowskich - ówczesnych właścicieli miasta - spór zakończył się przejęciem świątyni przez katolików.

W 1767 roku wielki pożar zniszczył centrum miasta, które zostało później odbudowane w innym miejscu. Dawne śródmieście znajdowało się w okolicach obecnej ulicy Kolejowej.

W 1869 roku, podobnie jak wiele innych miast w zaborze rosyjskim, Ożarów utracił prawa miejskie.

W czasie rewolucji 1905 roku Ożarów znalazł się w granicach tzw. Republiki Ostrowieckiej. W grudniu 1907 roku w potyczce z rosyjskimi dragonami zginęło tutaj trzech bojowców PPS.

W 1915 w mieście przebywał Józef Piłsudski. 25 maja do miasta wkroczyła I Brygada Legionów Polskich. Pod Ożarowem doszło do potyczki z oddziałami rosyjskimi, które zostały zmuszone do opuszczenia miejscowości. Wycofujący się Rosjanie doszczętnie spalili Ożarów. Odbudowa trwała w latach 1916-1920.

W 1942 Niemcy wywieźli do obozów koncentracyjnych i wymordowali miejscowych Żydów. Ożarów stracił blisko 70% swoich mieszkańców.

W 1972 rozpoczęła się w Ożarowie budowa cementowni. Powstanie dużego zakładu przemysłowego dało miasteczku impuls do szybkiego rozwoju. Pozwoliło to odzyskać prawa miejskie w 1988. Ożarów stał się na powrót miastem, na podstawie uchwały Rady Państwa z 10 października 1987. W latach dziewięćdziesiątych ożarowska cementownia została kupiona przez irlandzki koncern CRH.

[edytuj] Zabytki

Kościół parafialny pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa z przełomu XIX i XX wieku. Zbudowany na miejscu wcześniejszego drewnianego kościoła. Obok drewniana dzwonnica z XVIII wieku.
Kaplica z początku XIX wieku, znajdująca się na ulicy Mickiewicza, postawiona jako akt dziękczynny za ocalenie miasta od zarazy.
Cmentarz żydowski z XVII wieku, zachowało się w nim w całości okołu stu macew, z XIX i początku XX wieku, oraz około dwustu kolejnych uszkodzonych lub szczątkowych.