Pierścienice
Z Wikipedii
Pierścienice | |
![]() Dżdżownica |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | pierścienice |
Nazwa systematyczna | |
Annelida | |
Lamarck, 1809 | |
![]() |
Pierścienice (Annelida) - typ zwierząt bezkręgowych, najbliżej spokrewnionych z kladem zawierającym rurkoczułkowce i niedrożnorurkowe, następnie z kladem zawierającym stawonogi, niesporczaki i pazurnice. Opisano około 15 000 gatunków żyjących współcześnie pierścienic.
Wspólnymi cechami charakterystycznymi są:
- podział ciała - część głowowa, tułowiowa
- podział na pierścieniowate segmenty nazywane metamerami
- wyodrębnienie członów: gębowego (peristomium) oraz przedgębowego (prostomium) z części głowowej
- kształt ciała: z reguły wydłużony, obły ze spłaszczoną częścią tułowiową
- zamknięty układ krwionośny
![Schemat budowy wewnętrznej dwóch metamerów skąposzczeta: 1 - światło jelita, 2 - tyflosolis, 3 - szczecinki, 4 - oskórek, 5 - naczynia krwionośne, 6 - nabłonek, 7 - mięśnie okrężne, 8 - przegroda międzysegmentowa, 9 - kanalik zakończony otworem wydalniczym, 10 - metanefrydium, 11 - segmentalny zwój nerwowy.](../../../upload/shared/thumb/1/1d/Oligochaeta_anatomy.svg/180px-Oligochaeta_anatomy.svg.png)
![Wieloszczet Phyllodoce lineata o szerokości ciała 3 mm wybarwiony eozyną.](../../../upload/shared/thumb/9/9f/Phyllodoce_lineata.jpg/180px-Phyllodoce_lineata.jpg)
Pierścienice uznawane są za typ wybitnie progresywny. Rozwiązania biologiczne w tej grupie (aromorfozy) dały początek najbardziej zaawansowanym bezkręgowcom: stawonogom i mięczakom. Największy rozwój można zauważyć u wieloszczetów.
Układ pokarmowy ma postać przewodu - zaczyna się otworem gębowym, a kończy się odbytowym. U pierścienic jest bardzo dobrze wykształcony, składa się z odcinków:
- Ektodermalne jelito przednie - w jego skład wchodzi otwór gębowy, umięśniona gardziel, mogą występować "ząbki" u form drapieżnych, rura przełyku, czasami rozszerzająca się w żołądek.
- Mezodermalne jelito środkowe.
- Ektodermalne jelito tylne - krótkie, niezróżnicowane.
Na całej długości jelita znajduje się zagłębienie zwane rynienką, dzięki której następuje szybsze wchłanianie i trawienie. Część pierścienic jest glebożercami - odżywiają się martwymi szczątkami organicznymi zawartymi w glebie.
Wymiana gazowa zachodzi całą powierzchnią ciała. U niektórych wieloszczetów wykształciły się również prymitywne narządy oddechowe - skrzela.
Układ krążenia, u większości pierścienic zamknięty, składa się z dwóch podłużnych naczyń:
- grzbietowego - kurczliwego, tłoczącego krew do przodu;
- brzusznego - w którym krew płynie do tyłu.
Oba te naczynia są połączone ze sobą za pomocą naczyń okrężnych (przednia część ciała) oraz serii mniejszych naczyń wzdłuż całego ciała. U większości gatunków brak wyodrębnionego serca. Rolę serca pełnią naczynia okrężne. O krążeniu decydują skurcze mięśnia grzbietowego, gdyż ma on najgrubsze ściany.
Płynem krążącym jest hemolimfa, która zwykle jest barwna - zielona (zawierająca chlorokruorynę), różowa (chemoerytryna), czerwona (zawierająca hemoglobinę lub erytrokruorynę), żółta, bezbarwna. Układ krążenia ma za zadanie transportowanie substancji między segmentami oraz usuwanie metabolitów do układu wydalniczego.
Układ wydalniczy u wszystkich pierścienic zbudowany jest z nefrydiów i nazywany jest metanefrydialnym. Jest to pierwszy układ sprawnie usuwający zbędne i szkodliwe produkty przemiany materii zachowując przy tym zdolność osmoregulacji. Ma metameryczną budowę. W każdym segmencie znajduje się para orzęsionych lejków, które otwierają się do jamy ciała i wychwytują metabolity.
U niektórych wieloszczetów znajduje się układ wydalniczy protonefrydialny. Brak jest w nim komórek płomykowych, które zostały zastąpione przez komórki podobne funkcjonalnie do nich - solenocyty. Układ pełni rolę osmoregulacyną.
Układ nerwowy - oddzielony od powłok ciała, co daje mu większe możliwości rozwoju oraz daje większą ochronę dla centrum nerwowego. Jest układ typu drabinkowego. Układ składa się z:
- Parzyste zwoje międzygardzielowe (nadprzełykowe i ponadprzełykowe)- tworzące mózg. Odchodzą od nich obrączki okołogardzielowe łączące je ze zwojami podgardzielowymi.
- Brzuszny łańcuszek nerwowy - parzyste zwoje rozmieszczone w każdym segmencie połączone komisurami w pary oraz konektywami z innymi segmentami.
Wieloszczety są rozdzielnopłciowe, występuje u nich zapłodnienie zewnętrzne i rozwój złożony. Larwa (trochofora) jest orzęsiona i jest stadium wolnożyjącym. Nie występuje u nich zjawisko dymorfizmu płciowego. Skąposzczety oraz pijawki są obojnakami. Występuje u nich zapłodnienie krzyżowe. Rozwój jest prosty (brak stadium larwalnego).
[edytuj] Systematyka
- Gromada: Clitellata – siodełkowce
- Gromada: Pogonophora – rurkoczułkowce
- Gromada: Polychaeta – wieloszczety
[edytuj] Bibliografia
Bezkręgowce, Czesław Jura wyd. III, Warszawa 2002; ISBN 83-01-12043-6 Bezkręgowce Czesław Jura wyd. 3, Warszawa 2002