Skala pH
Z Wikipedii
|
|
Substancja | pH |
---|---|
1 M kwas solny |
|
Kwas akumulatorowy |
|
Kwas żołądkowy |
|
Sok cytrynowy |
|
Coca-cola |
|
Ocet |
|
Sok pomarańczowy |
|
Piwo |
|
Kawa |
|
Herbata |
|
Kwaśny deszcz |
|
Mleko |
|
Czysta woda |
|
Ślina człowieka |
|
Krew |
|
Woda morska |
|
Mydło |
|
Wodorotlenek amonu |
|
Wodorotlenek wapnia |
|
1 M roztwór NaOH |
|
Skala pH to ilościowa skala kwasowości i zasadowości roztworów wodnych związków chemicznych. Skala ta jest oparta na aktywności jonów hydroniowych [H3O+] w roztworach wodnych. Dokładnie jest to:
- pH = -log10[H3O+]
czyli ujemny logarytm dziesiętny aktywności jonów hydroniowych wyrażonych w molach na decymetr sześcienny.
Pojęcie pH wprowadził duński biochemik Søren Sørensen w 1909 r. (S.P.L. Sørensen, C. R. Trav. Lab. Carlsberg 8, 1 (1909)). Oryginalnie pH zostało zdefiniowane jako minus logarytm stężenia jonów wodorowych (H+). Współczesne badania wykazały jednak, że wolne jony wodorowe (wolny proton) nigdy nie występują w roztworach wodnych, gdyż ulegają natychmiast solwatowaniu wg równania:
- H+ + H2O --> H3O+
W wielu podręcznikach jednak, dla uproszczenia, pomija się ten fakt i nadal podaje się starą, nieprecyzyjną definicję skali pH.
Spis treści |
[edytuj] Sens fizyczny skali pH
Aby zrozumieć sens tej skali trzeba się najpierw przyjrzeć temu co dzieje się w czystej (destylowanej) wodzie. Cząsteczki wody (H2O) ulegają samorzutnej autodysocjacji co prowadzi do powstawania jonów H3O+ i OH-:
- 2H2O<--> H3O+ + OH-
Reakcja ta jest odwracalna i ma równowagę przesuniętą silnie w lewo, czyli w stronę wody niezdysocjowanej. Jak zbadano reakcja ta powoduje, że stężenie jonów H3O+ w wodzie destylowanej w temp. 20°C wynosi dokładnie 10-7 mol/l. A zatem jak łatwo policzyć pH wody destylowanej wynosi 7, co stanowi środek skali pH. Rozpuszczenie w wodzie silnego kwasu (np: HCl) prowadzi do jego dysocjacji:
- HCl + H2O <--> H3O+ + Cl-
Dla tak silnego kwasu jak HCl równowaga tej reakcji jest niemal całkowicie przesunięta w stronę prawą (a więc w stronę jonów H3O+ i Cl-) dlatego po dodaniu do wody takiej ilości HCl aby w jednym litrze uzyskanego w ten sposób roztworu znajdował się 1 mol HCl otrzymuje się stężenie jonów H3O+ równe 1 mol/l co jak łatwo policzyć daje pH = 0. Z drugiej strony roztwór w którym znajduje się 1 mol NaOH w jednym litrze występuje stężenie jonów OH- równe 1 mol/l. Jony OH- przesuwają silnie równowagę reakcji dysocjacji wody powodując, że stężenie jonów H3O+ spada do poziomu 10-14 mol/l, a zatem do pH = 14.
[edytuj] Zakres skali pH
Większość roztworów związków chemicznych posiada odczyn w zakresie pH od 0 do 14, jednak niektóre superkwasy i superzasady mogą mieć pH odpowiednio mniejsze od 0 i większe od 14, co odpowiada stężeniu jonów H3O+ powyżej 1 mol/l i poniżej 10-14 mol/l.
[edytuj] Oznaczanie kwasowości
Do określania pH używa się wskaźników kwasowości, czyli substancji, których kolor zależy od pH roztworu. Do popularnych wskaźników należą:
W praktyce używa się zwykle papierków nasączonych mieszaniną substancji wskaźnikowych, które zmieniają kolor w szerokim zakresie pH. Chemiczne wskaźniki pH stosuje się także w miareczkowaniu do dokładnego określania stężenia roztworów związków chemicznych wykazujących odczyn kwasowy lub zasadowy.
Dokładniejszych pomiarów pH dokonuje się metodą potencjometryczną, którą nazywa się pH-metrią. Wykorzystuje się w niej fakt, że zgodnie z teorią sformułowaną przez Nernsta, siła elektromotoryczna (SEM) ogniwa o identycznych elektrodach, lecz umieszczonych w roztworach o różnych stężeniach jonów hydroniowych, jest proporcjonalna do logarytmu stosunku tych stężeń. Tak więc, zanurzając jedną elektrodę w roztworze o znanym pH, a drugą w próbce, można na podstawie pomiaru SEM tak utworzonego ogniwa dokładnie ustalić pH próbki. Najdokładniejsze pomiary pH dokonuje się metodą miareczkowania potencjometrycznego, w której zobojętnia się mierzoną próbkę dokładnie odmierzanymi ilościami kwasu lub zasady, aż do uzyskania SEM = 0 ogniwa pH-metrycznego.
Zobacz też: funkcja kwasowa Hammeta.