Szabat

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Szabat, Szabas, Sabat, sobota - w judaizmie i tradycji chrześcijańskiej, ostatni (siódmy) dzień każdego tygodnia (czyli sobota). W judaizmie i niektórych kościołach chrześcijańskich (adwentyści, część zielonoświątkowców i niektórych wspólnot protestanckich) obchodzony jako dzień święty - na pamiątkę biblijnego aktu stworzenia.

W dniu tym żydzi, wyznawcy judaizmu, mają obowiązek zaprzestania większości codziennych obowiązków, oprócz tych absolutnie niezbędnych do przeżycia. Zakazana jest więc wszelka praca zarobkowa, sprzątanie, gotowanie i podróżowanie na większe odległości. Nie wolno też w tym czasie nakłaniać innych ludzi do wykonywania tych obowiązków zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio. Powoduje to, że w czasie szabatu obowiązuje zakaz korzystania z prądu (bo w elektrowniach pracują ludzie), z komunikacji publicznej, banków, taksówek, robienia zakupów, telefonowania itp. Tak surowa interpretacja obowiązuje jednak tylko we wspólnotach ortodoksyjnych żydów.

Szabat jest dniem zadumy, spokoju, modlitwy, wspólnego spędzania czasu w gronie najbliższych, oraz - co najważniejsze - dniem oczekiwania na nadejście mesjasza. Zgodnie z wierzeniami mesjasz nadejdzie, gdy w szabat ani jeden żyd nie złamie żadnego z zakazów szabasowych. Jest to oczywiście bardzo mało prawdopodobne, jednak pobożni żydzi starają się ze wszystkich sił aby to nie oni byli tymi, którzy "popsuli" szabat.

Szabat zaczyna się o zmierzchu w piątek i trwa do zmierzchu w sobotę, jego godziny są więc ruchome i zależą od pory roku. Tradycyjnie w piątek przed zmierzchem zaczyna się uroczyste nabożeństwo piątkowe w każdej synagodze, po którym wraca się do domu na wieczerzę szabasową. W sobotę je się uroczysty, ale zimny obiad, po czym spędza się czas na modlitwach lub nauczaniu w synagodze.

Główny nurt chrześcijaństwa odrzuca biblijne IV przykazanie - sobotę - jako dzień święty. Przepisy szabatowe związane z tradycję żydowską, zachowują przeważnie żydzi, choć są nieliczne społeczności chrześcijańskie, które je akceptują. ^[1]

Dla chrześcijan 'szabat', to siódmy dzień tygodnia. Zgodnie ze słowami Jezusa Chrystusa, "to szabat jest ustanowiony dla człowieka" (Mk2,27), chrześcijanie dbają o to aby ten dzień był poświęcony Bogu, aby był dniem wolnym od pracy, dniem radości i wesela. Jest to bowiem dzień pobłogosławiony i przeznaczonym przez Boga na odpoczynek. Zgodnie z listem do hebrajczyków "szabat pozostaje" (Hbr4,1-11), i wskazuje wierzącym na przyszły wieczny odpoczynek.