Teoria geocentryczna
Z Wikipedii
Teoria geocentryczna – teoria budowy Wszechświata. Zakłada, że nieruchoma Ziemia znajduje się w jego centrum, a dookoła niej krążą pozostałe ciała niebieskie (Słońce, planety, Księżyc i gwiazdy).
Opracowana przez Klaudiusza Ptolemeusza w II wieku. Koncepcję tę uznawali m.in.:
Zastąpiona w XVI w. przez teorię Mikołaja Kopernika dający prostszy model dla przewidywania ruchu ciał niebieskich (kontynuując zarzucony wcześniej pogląd heliocentryczny np. Arystarcha z Samos (ok. 320–250 p.n.e)).
Zobacz też: podstawowe zagadnienia z zakresu astronomii, Astronomia, antropocentryzm, Teoria heliocentryczna
