Wyspy Balleny'ego
Z Wikipedii
Wyspy Balleny'ego (66°55′ S 163°45′ E) to niezamieszkany archipelag pochodzenia wulkanicznego leżący blisko (300 km) południowego koła podbiegunowego, zaliczane do terytorium Nowej Zelandii.
Wyspy Balleny'ego rozciąga się od 66°15' do 67°35'S oraz 162°30' do 165°00'E długości geograficznej. W skład archipelagu wchodzą trzy wyspy główne:
- Sturge o powierzchni 437,4 km², na której znajduje się najwyższy punkt archipelagu, a mianowicie szczyt Russell Peak wznoszący się na 1524 m. n.p.m. Do dziś nie udało się go zdobyć.
- Young o powierzchni 225,4 km². Przybrzeżne wysepki to: Row i Borradaile oraz skały: Seal, Pillar i Beale Pinnacle.
- Buckle o powierzchni 123,6 km². Przybrzeżne wysepki to: Sabrina, Scott Cone, Eliza Cone i Chinstrap oraz skała The Monolith.
Wyspy odkrył w 1838 kapitan angielskiego szkunera (Eliza Scott) John Balleny wraz z Thomasem Freeman'em (statek Sabrina). Ten drugi 9 lutego 1839 roku stanął na wysepce Sabrina. T. Freeman był pierwszym człowiekiem, który stanął na lądzie w całym kole antarktycznym. Na wyspach panuje klimat arktyczny, 95% lądu pokrywa lód.
