ซุนเกี๋ยน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซุนเกี๋ยน (อังกฤษ: Sun Jian จีนตัวเต็ม: 孫堅 จีนตัวย่อ: 孙坚 พินอิน: Sūn Jiān) ค.ศ. 155-ค.ศ. 191 เป็นแม่ทัพและขุนศึกในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และยุคสามก๊กของประเทศจีน
ซุนเกี๋ยนไต่เต้าจากตำแหน่งขุนนางต่ำต้อยจนเป็นเจ้าเมืองเตียงสา เข้าร่วมกับ 18 หัวเมืองตะวันออกต้านตั๋งโต๊ะในฐานะลูกน้องของอ้วนสุด เอาชนะตั๋งโต๊ะและลิโป้ ยึดเมืองลกเอี๋ยงได้สำเร็จ แต่ตั๋งโต๊ะเผาเมืองหนี ซุนเกี๋ยนบูรณะเมืองลกเอี๋ยงด้วยความภักดี ได้พบตราหยกฮ่องเต้โดยบังเอิญ หลังจากนั้นอ้วนสุดมีคำสั่งให้ซุนเกี๋ยนโจมตีเล่าเปียว ซุนเกี๋ยนเสียชีวิตในการรบในระหว่างไล่โจมตีหองจอ ลูกน้องของเล่าเปียว
ซุนเกี๋ยนเป็นพ่อของซุนเซ็ก และซุนกวน ซึ่งภายหลังได้เป็นจักรพรรดิของง่อก๊ก
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
 |
ซุนเกี๋ยน เป็นบทความเกี่ยวกับ วรรณคดี วรรณกรรม หรือหนังสือ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ซุนเกี๋ยน ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
