Gautama Buddha

Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.

Si Gautama Buddha (Sanskrit:गौतम बुद्ध) ay isang prinsipeng ipinanganak sa Lumbini, mula sa angkan ng mga Shakya, sa isang lugar na matatagpuan sa makabagong Nepal malapit sa hangganan ng hilagang Indya. Nanirahan siya ng halos buong buhay niya sa Hilagang Indya at aktibong nagtuturo mula noong mga 563 BCE hanggang sa tinatayaang 483 BCE.

Ipinanganak bilang Siddhartha Gautama, ipinahayag niyang siya ay naging isang Buddha (Sanskrit: "Ang Naliwanagan" o "Ang Gising") pagkatapos magmuni-muni sa paghahanap para isang espirituwal na kahulugan. Pangkalahatang tinuturing siya ng mga Budista bilang ang Kataas-taasang Buddha ng ating panahon. Kilala din siya bilang Shakyamuni o Śakyamuni ("pantas ng mga Shakya") at bilang ang Tathagata ("Siyang gayun ngang humayo").

Isang mahalagang tao si Gautama sa Budismo at naging buod ang mga tala ng kanyang mga buhay, mga rasyonalidad, at monastikong mga panununtunan pagkatapos ng kanyang kamatayan at nasaulo ng mga sangha(komunidad). Naisalin ang mga katuruan sa pamamagitan ng tradisyong oral, naitala ito sa Tripitaka matapos ang apat na daang taon. Tinuturing ng mga Hindu si Gautama bilang isang avatar ni Panginoong Vishnu.

Mga nilalaman 1 Ang Buhay ni Buddha 1.1 Pagdadalang Tao at Kapanganakan 1.2 Pagaasawa 1.3 Pagkamulat 1.4 Pagiging Buddha 1.5 Ang Dakilang Pagpanaw 2 Ugali at Pagkatao 3 Kaanyuan 4 Katuruan 5 Si Buddha sa pananaw ng ibang relihiyon 5.1 Hinduismo 5.2 Kristyanismo at Hudaismo 5.3 Islam 5.4 Thelema

[baguhin] Ang Buhay ni Buddha

Ang mga kwento ukol sa buhay ni Buddha ay nagmula sa mga kasulatan ng Buddhismo. Ang mga sumusunod ay ayon sa buod ng mga kwentong ito.

[baguhin] Pagdadalang Tao at Kapanganakan

Ayon sa tradisyon, si Buddha ay ipinanganak sa tinatayang 200 taon bago ang pamumuno ni haring Aśoka ng Maurya.

Isang gabi ay nanaginip ang kanyang inang reyna na si Māyādevī , ng isang elepanteng may anim na pangil at may ulo na gaya ng sa rubi na nagmula sa kaitastaasang kalangitan at pumasok sa kanyang kanang tagiliran. Ipinaalam naman ng walong bhramin sa kanyang ama na ang bata ay magiging banal at makakamit ang perpektong karunungan. Nang lumipas ang panahon, nagpunta ang kanyang ina sa hardin ng Lumbini kasama ang kanyang mga alalay at nagtungo sa ilalaim ng puno ng "Śālā", at ang puno naman ay yumukod na naging gabay at tanganan ng inang reyna. Tumingala ang reyna sa kalangitan at sa pagkakataong yaon ay lumabas si Siddharta sa kanyang tagiliran at pagdaka'y humakbang ng pitong beses, at sa bawat hakbang nito'y may umusbong na bulaklak ng lotus. Sa pagkakataong ito ay itinuro niya ang kanyang kanang daliri patungong langit at nagwikang hindi na siya muling ipanganganak pa at ito ang kanyang magiging huling katauhan at huhugutin niya mula sa pinaka ugat ang kadahilanan ng kapanganakan at kamatayan.

[baguhin] Pagaasawa

TBA

[baguhin] Pagkamulat

TBA

[baguhin] Pagiging Buddha

TBA

[baguhin] Ang Dakilang Pagpanaw

TBA

[baguhin] Ugali at Pagkatao

TBA

[baguhin] Kaanyuan

TBA

[baguhin] Katuruan

TBA

[baguhin] Si Buddha sa pananaw ng ibang relihiyon

TBA

[baguhin] Hinduismo

TBA

[baguhin] Kristyanismo at Hudaismo

TBA

[baguhin] Islam

TBA

[baguhin] Thelema

TBA