Guillelmu d'Ockham

De Uiquipedia

Guillelmu d'Ockham (inglés: William of Ockham; tamién Occam) (ente 1285-1349) foi un filósofu franciscanu nacíu'n Ockham (na redolada de Surrey, Inglaterra).

Guillelmu d'Ockham

Creador del nominalismu, dellos considerenlu'l padre de la epistemoloxía moderna y de la filosofía moderna en xeneral, pola mor de la so argumentación alrodiu de que namái los individuos existen, más que les esencies, idees, universales o cualisquier otra abstracción mental que nun exista na realidá.

Tamién ta consideráu como ún de los mayores lóxicos de la hestoria. Ye perconocida la so "Navaya d'Ockham", un principiu pol que la desplicación percenciella d'un fechu ye, probablemente, la más afayadiza.

[editar] Vida

Guillelmu d'Ockham siguió estudios universitarios n' Oxford onde analizó dellos años les Sentencies de Pedro Lombardu. Ellí entamó l'enseñu dende 1317. El calter innovador de les sos enseñances fizo que nunca se-y diera el grau de doctor (poro, ye tamién conocíu como'l venerable principiante) y que entrara en conflictu cola Ilesia.

Convocáu a Aviñón en 1324 pol Papa Xuan XXII acusáu d'herexía, Guillelmu pasó cuatro años en prisión domiciliaria, magar que esto nun-y impidió caltener el so llabor. El problema que-y apurrió l'acusación de herexía foi'l fechu de que s'axuntara a los críticos del cesaropapismu y en favor de potenciar el votu de probitú. Ockham concluyó que'l Papa yera un heréticu, posición que defendió depués na so obra. Antes de esperar al dictame so la herexía o ortodoxia de la so filosofía, Guillelmu abandonó Aviñón el 26 de mayu de 1328 empobinando pa Pisa con Miguel de Cesena y otros flaires. Consiguieron la protección del emperador Lluis IV de Baviera. Créese qu' a la fin foi excomulgáu, magar que les fontes nun coinciden. Ockham pasó gran parte del restu la so vida escribiendo sobre asuntos políticos, incluyendo l'autoridá y derechos de los poderes temporal y espiritual, polo que ta consideráu ún de los antecesores de la Reforma. Hasta poco antes de la so muerte caltuvo la polémica colos papes sucesivos (Benedictu XII y Clemente VI)

Morrió nun conventu en Munich, pola peste negra.

[editar] El Nominalismu de Ockham

La filosofía nominalista naz de la crítica al racionalismu y a los conceptos universales: tou entamu ta basáu na lóxica, operando so la percepción sensorial d'obxetos individuales concretos; y nun han multiplicase inútilmente los entes creando conceptos abstractos que nun procedan de la experiencia (esta economía d'obxetos ye la que llueu conocióse como la navaya d'Ockham). La so teoría inductiva del conocimientu, averada al empirismu, llevólu a una visión del mundu, na que abrió amplios espacios pala llibertá, qu'apurría el calter meramente probable de les afirmaciones científiques y la imposibilidá d'una amuesa rigurosa de la llei moral, ya incluso, de la existencia de Dios. Poro, la so concepción teolóxica afitábase na fe nun Dios omnipotente, inasequible pela razón (entamando asina a estremar ente Teoloxía y Filosofía). Inda más inaceptables pal Papáu foron les sos propuestes de separtación ente Ilesia y poderes temporales (idees que ya provocaron años enantes la excomunión del emperador). Entamóse asina la evolución hacia un Estáu laicu. Sicasí, Guillelmu refutó la supuesta infalibilidá papal y defendió qu'el poder d'éstos había tar llendáu pol derechu natural y la llibertá de los cristianos.

[editar] Obres

[editar] Filosofía

Summa logicae (antes de 1327).
Quaestiones in octo libros physicorum, (antes de 1327).
Summulae in octo libros physicorum, (antes de 1327).
Quodlibeta septem (antes de 1327).
Expositio aurea super totam artem veterem: quaestiones in quattuor libros sententiarum.
Major summa logices.
Quaestiones in quattuor libros sententiarum.
Centilogium theologicum.