Paladijum
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Paladijum (Pd, latinski - palladium) je metal VIIIB grupe.
Posjeduje 25 izotopa čije se atomske mase nalaze između 96-116. Postojani izotopi su: 102, 104-106, 108 i 110.
Zastupljen je u zemljinoj kori u količini od 6x10-4 ppm (eng. parts per million) uglavnom kao pratioc ruda bakra i cinka.
Otkriven je 1803. godine od strane Williama Hyde Wollastona, u Londonu. Ime elementa potiče od planetoida Pallas. Najkorisnija jedinjenja paladijuma su njegova kiselina i Pd(PPh3)3.
Paladijum nema nikakvog biološkog značaja.
U čistom obliku on je sjajan, srebrnosiv metal, kovan i rastegljiv. Ne reaguje sa vodom i vazduhom. Jake kiseline, kao i jake baze ga rastvaraju. Lako absorbuje gasoviti vodonik, jer veličina "rupa" u njegovoj kristalnoj rešetci odgovara veličini molekula H2.
