Γαλλική Ιστορία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η ιστορία της Γαλλίας ξεκινάει ουσιαστικά από την εποχή της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και συνεχίζεται ως σήμερα.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ρωμαϊκό ξεκίνημα
Το μεγαλύτερο μέρος της Γαλατίας, που περιλάμβανε ολόκληρη τη σημερινή Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία, είχε καταληφθεί το 51 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος με τη νίκη του αυτή εξασφάλισε τον έλεγχο της χώρας από τους Ρωμαίους. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας, ιδρύθηκαν διάφορες πόλεις και κατασκευάστηκαν δρόμοι, γέφυρες και υδραγωγεία. Σήμερα χρησιμοποιούνται ακόμα μερικές ρωμαϊκές γέφυρες, ενώ πολλοί σύγχρονοι αυτοκινητόδρόμοι έχουν κατασκευαστεί πάνω σε παλιούς ρωμαϊκούς. Μετά την κατάκτηση, διαδόθηκε στη Γαλατία ο ρωμαϊκός πολιτισμός και με το πέρασμα του χρόνου μεταβλήθηκε σε λατινική χώρα από πολιτιστική και γλωσσική άποψη.
Τον 3ο αιώνα μ.Χ. η Γαλατία δέχτηκε, για πρώτη φορά, τις εισβολές διάφορων γερμανικών φυλών, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν κατά τους δυο επόμενους αιώνες. Οι εισβολείς ήταν κυρίως Φράγκοι, Βουργουνδιοί και Βησιγότθοι και πέτυχαν, πολλές φορές, να επιβάλουν την κυριαρχία τους σε ορισμένες περιοχές της Γαλατίας, εξαιτίας της εξασθενημένης αντίσταση των Ρωμαίων. Έτσι, κατά τα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ., οι Φράγκοι έθεσαν κάτω από τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο μέρος της Γαλατίας, ενώ το 500 εκχριστιανίστηκε ένα φραγκικό βασίλειο με επικεφαλής τον Κλόβι. Οι διάδοχοι του Κλόβι δέχτηκαν επιθέσεις από νέους εισβολείς και για να αντιμετωπίσουν έκαναν πολλές πολεμικές επιχειρήσεις. Το 732 ένας μουσουλμανικός στρατός ξεκίνησε από την Ισπανία και διαμέσου των Πυρηναίων άρχισε να προσβάλει τη Γαλατία χωρίς επιτυχία όμως, γιατί καταδιώκτηκε από τους Φράγκους. Το 800, τα σύνορα της χώρας είχαν επεκταθεί πολύ και περιλάμβαναν τμήματα τη σημερινή Αυστρία, Γερμανία, Ιταλία και Γιουγκοσλαβία. Τότε στέφηκε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο Καρλομάγνος, που πέτυχε να επεκτείνει τη χώρα ακόμα περισσότερο.
[Επεξεργασία] Δημιουργία του φραγκικού κράτους
Η ιστορία της Γαλλίας ως αυτόνομο κράτος αρχίζει το 843 μ.Χ με τον χωρισμό της αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου με την συνθήκη του Βέρντεν.Οι εγγονοί του διαχώρισαν το τεράστιο κράτος σε ένα ανατολικό,ένα κεντρικό και ένα δυτικό τμήμα.Το δυτικό τμήμα αποτέλεσε τον πυρήνα του σημερινού γαλλικού κράτους.Κτά τον 9ο και 10ο αιώνα επικράτησε το φεουδαρχικό καθεστώς που χαρακτηριστηκε από τον σκληρό ανταγωνισμό των διαφόρων αρχόντων για την επικράτηση τους και τις αλλεπάληλες επιδρομές Σαρακηνών και Νορμανδών.
Το 987 στέφεται βασιλιάς ο Ούγκο και έτσι αρχίζει η δυναστεία των Καπετίδων στην Γαλλία.Η δυναστεία αυτή υποστηρίχτηκε από την εμπορική και την αστική τάξη των πολέων με αποτέλεσμα την ισχυροποίηση της μοναρχίας.Από το 13ο αιώνα μ.Χ. ο βασιλιάς της Γαλλίας εξελίχτηκε στον ισχυρότερο μονάρχη της Ευρώπης. Η γεωργία της χώρας σημείωσε μεγάλη ανάπτυξη, άκμασε το εξωτερικό εμπόριο και στις συντεχνίες των πόλεων, παράγονταν εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα. Μεγάλη άνθιση παρουσίασαν τα γαλλικά πανεπιστήμια που αποτέλεσαν τα σπουδαιότερα πνευματικά κέντρα της Ευρώπης.
[Επεξεργασία] Εκατονταετής Πόλεμος
Βλέπε:Εκατονταετής Πόλεμος
Κατά τα τέλη των μεσαιωνικών χρόνων άρχισε μία σοβαρή φιλονικία ανάμεσα στο βασιλιά της Γαλλίας Δ΄ και την Εκκλησία. Όταν το 1305, εκλέχτηκε πάπας ένας Γάλλος, γνωστός ως Κλήμης Ε΄, μεταφέρθηκε η έδρα του παπισμού στην πόλη Αβινιόν της Νότιας Γαλλίας. Κατά τα 70 επόμενα χρόνια οι πάπες αποτέλεσαν τυφλά όργανα των Γάλλων βασιλιάδων. Η έδρα του παπισμού μεταφέρθηκε και πάλι στη Ρώμη το 1378. Από το 1066, που εκλέχτηκε βασιλιάς της Αγγλίας ο δούκας της Νορμανδίας, Γουλιέλμος, ένα μεγάλο μέρος της Γαλλίας άρχισε να κυριαρχείται και να ελέγχεται από Άγγλους βασιλιάδες. Η Νορμανδία αποτελούσε τότε μια μεγάλη περιοχή της Βόρειας Γαλλίας. Μετά την πάροδο 300 περίπου χρόνων από την κατάληψη του αγγλικού θρόνου από το Γουλιέλμο, ο βασιλιάς Ρικάρδος ο Γ΄ πρόβαλε απαιτήσεις πάνω από το γαλλικό θρόνο. Το 1337 έκανε εισβολή στη Γαλλία και άρχισαν εχθροπραξίες που κράτησαν περισσότερο από ένα αιώνα. Ο πόλεμος αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως «Εκατονταετής πόλεμος» και κατά τη διάρκεια του οι Άγγλοι κέρδισαν πολλές μάχες. Δεν πέτυχαν όμως τον αντικειμενικό τους σκοπό, την κάλυψη του Γαλλικού θρονου. Κατά την περιόδο 1420-30 μία νεαρή χωριατοπούλα, η Ζαν ντ’ Αρκ, εμφανίστηκε στη γαλλική αυλή, λέγοντας πως πήρε από το Θεό τη διαταγή να μπει επικεφαλής του γαλλικού στρατού και να στεφτεί ο Κάρολος, ο νόμιμος κληρονόμος του θρόνου στη Ρενς. Η Ζαν ντ’ Αρκ ανέλαβε πράγματι την ηγεσία του στρατού, με αποτέλεσμα να εμψυχωθούν οι Γάλλοι και να διώξουν τους Άγγλους εισβολείς. Η ίδια όμως προδόθηκε και βρήκε τραγικό θάνατο. Ο Κάρολος στέφτηκε βασιλιάς ως Κάρολος Ζ΄. Οι Γάλλοι ως το 1450 πέτυχαν την ανάκαληψη του μεγαλύτερους μέρους της χώρας και το τέλος του πολέμου βρήκε ισχυροποιημένο το γαλλικό θρόνο και τη χώρα ενωμένη.
[Επεξεργασία] Θρησκευτική μεταρρύθμιση
Κατά την διάρκεια της θρησκευτικής μεταρρύθμισης στην Γαλλία σημειώθηκαν πολλές εωτερικές διαταραχές και κλονλιστηκε η δύναμη της βασιλείας.Καθολικοί και προτεστάντες διαμάχονταν για την μεγαλύτεη επιρροή στην κυβέρνηση.Από το 1562 ως το 1598 έγιναν μαζικές εκδιώξεις και σφαγές Ουγενότων,όπως ονόμαζαν τους Γάλλους προτεστάντες.Η κορύφωση ήρθε την νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου στις 23/24 Αυγούστου 1572 στο Παρίσι όπου δολοφονήθηκαν χιλιάδες Ουγενότοι οι περισσότεροι σημαντικά πρόσωπα. Τελικά το 1598 υπογράφηκε το Έδικτο της Νάντης σύμφωνα με το οποίο αναγνωριζόταν ανεξιθρησκεία στους προτεστάντες.
[Επεξεργασία] Συνέπειες της μετανάστευσης των Ουγενότων
Οι δεκάδες χιλιάδες των Ουγενότων που αναγκάστηκαν να φύγουν από την Γαλλία κατέφυγαν στην Ολλανδία,την Ελβετία,την Γερμανία,την Αγγλία αλλά και στην Βόρεια Αμερική.Η οικονομία αυτών των χωρών οι οποίες δέχτηκαν τους Ουγενότους αναπτύχθηκε.Εντάχθηκαν στις εκεί κοινωνίες και ονομάστηκαν Καλβινιστες και Διαμαρτυρόμενοι.Επιπλεόν βοήθησαν στην διάδοση του γαλλικού πολιτισμού και της γαλλικής γλώσσας.
[Επεξεργασία] Εποχή της απολυταρχίας
Με την στέψη του βασιλιά Ερρίκου Ε΄ αρχίζει η πιο σημαντική περίοδος στην ιστορία της Γαλλίας.Ο βασιλικός θεσμός άρχισε και πάλι να ενισχύεται και η Γαλλία παίρνει πρωταρχική θέση ως μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη.Ο γιος του Ερρίκου Λουδοβίκος ΙΓ΄ ήταν στην αρχή υπό την αντιβασιλεία της μητέρας του.Ακολούθησε μία εποχή στην οποία οι καρδινάλιοι Ρισελιέ και Μαζαρίνος παίξαν έναν πολύ σημαντικό ρόλο.Παραμέρισαν τον προτεσταντισμό και έβαλαν σε πρώτη θέση την βασιλική εξουσία.Υπό τον Ρισελιέ ο βασιλικός θεσμός κερδίζει πολλή δύναμη και οι εσωτερικές διαταραχές εξαλείφονται.Η εξ
