Φυσικός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φυσικός ονομάζεται ο επιστήμονας που ασχολείται με τη φυσική. Υπάρχει ένα ιδιαίτερα ευρύ πεδίο ερευνών με το οποίο μπορεί να ασχοληθεί ο κάθε φυσικός, από τα υποατομικά σωματίδια, ως τη δομή του σύμπαντος. Σκοπός του είναι η μελέτη των φυσικών φαινομένων και η επεξήγηση τους μέσω θεωρητικών μοντέλων και μαθηματικών περιγραφών.
[Επεξεργασία] Σπουδές
Προκειμένου να σπουδάσει κανείς φυσική, είναι απαραίτητη η παρακολούθηση ενός κύκλου μαθημάτων μιας πανεπιστημιακής σχολής. Η ελάχιστη διάρκεια σπουδών είναι τα 4 χρόνια. Τμήματα φυσικής, διαθέτουν τα παρακάτω ελληνικά πανεπιστήμια:
- [1] Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
- [2], Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
- [3], Πανεπιστήμιο Πατρών
- [4], Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
- [5], Πανεπιστήμιο Κρήτης
Σπουδές πάνω στην Εφαρμοσμένη Φυσική προσφέρει και η Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ.
Με την παρακολούθηση μιας πανεπιστημιακής σχολής, ο φυσικός σχηματίζει μια σφαιρική αντίληψη της φυσικής, ενώ είναι ικανός να χρησιμοποιήσει βασικά φυσικομαθηματικά εργαλεία. Σε προπτυχιακό επίπεδο παρέχονται γνώσεις στους παρακάτω κλάδους: κλασική φυσική, αστρονομία, μηχανική, ηλεκτρομαγνητισμός, κυματική, οπτική, φυσική στερεάς κατάστασης, σύγχρονη φυσική, πυρηνική φυσική και κβαντική μηχανική. Επίσης, δίνονται και οι απαραίτητες μαθηματικές γνώσεις, όπως γραμμικής άλγεβρας, απειροστικού λογισμού, διαφορικού λογισμού, διανυσματικής ανάλυσης και διαφορικών εξισώσεων.
Σήμερα, πολλοί φοιτητές στρέφονται σε μεταπτυχιακές σπουδές στη φυσική, καθώς ο βαθμός εξειδίκευσης στα διάφορα πεδία ολοένα και αυξάνει. Με τις μεταπτυχιακές σπουδές, ο φυσικός ειδικεύεται αρχικά σε κάποιο πεδίο της φυσικής και στη συνέχεια πραγματοποιεί έρευνα πάνω σε αυτό.
[Επεξεργασία] Έρευνα
Η έρευνα που διεξάγει ο κάθε φυσικός μπορεί να είναι είτε θεωρητική, είτε πειραματική.
Στον θεωρητικό τομέα, οι φυσικοί προσπαθούν να διατυπώσουν θεωρίες οι οποίες εξηγούν τα διάφορα φυσικά φαινόμενα. Οι θεωρίες αυτές θα πρέπει να είναι συμβατές με τα αντίστοιχα πειράματα, αλλιώς θα πρέπει να τροποποιηθούν. Ο κλάδος αυτού του είδους έρευνας, καλείται και θεωρητική φυσική.
Στον πειραματικό τομέα, οι φυσικοί ελέγχουν κατά κύριο λόγο την ισχύ των προτεινόμενων θεωριών, είτε επιβεβαιώνοντάς τες μέσω πειραμάτων, είτε διαψεύδοντάς τες ανακαλύπτοντας κάτι καινούριο. Έτσι, η θεωρητική και η πειραματική έρευνα αλληλοσυμπληρώνονται.
Η θεωρητική έρευνα μπορεί να γίνει σχεδόν οπουδήποτε καθώς στηρίζεται σε φυσικομαθηματικές σχέσεις. Κατά συνέπεια, δεν απαιτεί κάτι παραπάνω από χαρτί και μολύβι, και προαιρετικά, έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αντίθετα, τα πειράματα φυσικής διεξάγονται μόνο σε εργαστήρια, όπου υπάρχουν και οι ειδικές διατάξεις και συνθήκες ώστε να διεξαχθεί το πείραμα. Πολλές φορές μάλιστα, τα πειράματα αυτά είναι πολυδάπανα, όπως στην περίπτωση των πειραμάτων πάνω στη φυσική υψηλών ενεργειών, που διεξάγονται σε επιταχυντές σωματιδίων.
