Meropedoj
El Vikipedio
Birda klaso > Koracioformaj birdoj > Meropedoj
Abelmanĝuloj au meropoj estas birdoj el la ordo de koraciformaj, manĝantaj insektojn kaj havantajn okulfrape koloran plumaron (PIV).
[redaktu] Ĉefaj specioj
- Eŭropa abelmanĝulo Merops apiaster
- Persia abelmanĝulo Merops superciliosus
- Hindia abelmanĝulo Merops orientalis, hindie पितरनगा
- Filipina abelmanĝulo Merops philipinus
[redaktu] Konduto
La eŭropa abelmanĝulo estas la ununura meropo facile videbla en Eŭropo, ĉefe en la mediteraneaj kaj balkanaj landoj (Hispanio, Hungario, ktp.). Ne tiom ofte ĝi iam nestis en centra kaj norda Eŭropo. En tiuj landoj ĝi estas tute nekonfuzebla danke al siaj brilaj koloroj kaj kanto. Ĝi havas brunan kapon, flavan dorson, verdajn flugilpintojn kaj voston, bluan ventron kaj flavegan gorĝon. Do, bunte multkolora ĝi estas. Por eniri en insekttruojn ĝi uzas sian longegan kaj fortan bekon.
Ili flugas pogrupe (el familio ĝis dudeko da ekzempleroj) kaj kantas samtempe; pro tio ili facile distingeblas ekde malproksime. Ili kantas ion simila al trruikkkk, kion ili faras kiam supreniretas dumfluge. Ofte ili videblas haltantaj apud ŝoseoj sur fostoj, stangoj au elektraj kabloj (ankaŭ la hindaj abelmanĝuloj faras tion en Guĝarato). Ankaŭ sekajn branĉojn de arboj ili uzas por kunigado ĉe parigado; tie ili gaje flugas kaj kvazaŭ dancas, ekflugas forlasante sian branĉan lokon por alia virbirdo: dum tiu dancado la inoj elektas viron.
La nestojn oni konstruas en sablaj deklivoj kiel longaj truoj en kies fundo oni demetas la ovojn.
Ili manĝas insektojn, ĉefe vespojn kaj abelojn, sed ne nur tiujn lastajn. Kiam unu el ili kaptas abelon, ĝi prenas tiun per la pinto de sia longa beko por ke la insekto ne piku ĝin; poste ĝi draste skuas tiun kontrau ekzemple branĉo por ke ĝi perdu sian pikilon, poste ĝi estas manĝata au portata al la idoj. Terkulturistoj ofte kredas, ke nur abelojn manĝas ili kaj pro tio la meropoj estas persekutataj kaj eĉ mortigataj.
 |
 |
 |
