خردگرایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
| تاریخ فلسفه |
|---|
| ریشه‌های اندیشه فلسفی در غرب |
| فلسفه پیشاسقراطی |
| فلسفه باستان |
| فلسفه سده‌های میانه |
| نوزایی |
| سده هفده: خردگرایی، آزاداندیشی |
| فلسفه سده هجده |
| سده نوزده: ایده‌باوری، ماده‌باوری، و لیبرالیسم |
| فلسفه پسامدرن |
| فلسفه معاصر |
| تمدنهای دیگر: |
| فلسفه شرقی |
| فلسفه ایرانی |
| فلسفه اسلامی |
| فلسفه یهودی |
| فلسفه مسیحی |
| فلسفه چینی |
| فلسفه کره‌ای |
| فلسفه هندی |
خِرَدگرایی به معنی تکیه بر اصول عقلی و منطقی در اندیشه و رفتار و گفتار است.
[ویرایش] نظر اسلام‌گرایان درباره خردگرایی
"تا کنون درمورد علت پیدایش انسان و جهان، خرد راه به جایی نبرده است. اگرمطابق گفته خردگرایان، آفرینش انسان یک امرطبیعی است پس قانون زندگی آنان نیز باید طبیعی و مبتنی بر قانون جنگل باشد. ازاینرو در خردگرایی، دموکراسی و حقوق بشر، یک (شعار منفعت‌طلبانه) بیش نیست. پس دموکراسی به معنای واقعی که همانا رعایت حقوق دیگران است فقط در رعایت قوانین اسلام واقعی میسر است و بس. چناچه علت پیدایش تروریسم فقط زیرپا گذاشتن حقوق ضعیفان، توسط زورمندان یعنی خردگرایان و حامیان دروغین دموکراسی می‌باشد.
| موضوعات فلسفه |
| کلی | فلسفه شرقی · فلسفه غربی · تاریخ فلسفه: باستان · قرون وسطی · نوین · معاصر |
| فهرست‌ها | مقالات فلسفه · فیلسوفان · ایسم‌های فلسفی · جنبش‌ها |
| شاخه‌ها | زیبایی‌شناسی · اخلاق · شناخت‌شناسی · منطق · ماوراءالطبیعه |
| فلسفهٔ | آموزش · جغرافیا · تاریخ · سرشت انسان · زبان · قانون · ادبیات · ریاضیات · ذهن · متا-فلسفه · فیزیک · سیاست · روانشناسی · دین · علم · علوم اجتماعی · فناوری · جنگ |
| مکاتب | اثبات‌گرایی منطقی · اثبات‌گرایی · آرمانگرایی · افلاطونگرایی نو · افلاطونگرایی · انسانگرایی · پدیدارشناسی · پساساختارگرایی · پوچ‌گرایی · تجربه‌گرایی · جبرگرایی · خردگرایی · رواقی‌گری · ساختارشکنی · ساختارگرایی · سودمندگرایی · شک‌گرایی · فراانسان‌باوری · فلسفه اصلاحگرا · پیشاسُقراطی · فلسفه تحلیلی · فلسفه زبان متعارف · فلسفه غیرانگلیسی اروپا · پسانوین · کاربردگرایی · ماتریالیسم دیالکتیک · مادی‌گرایی · مُدَرسی‌گری · نسبی‌گرایی · نظریه انتقادی · هرمنوتیک · هستی‌گرایی · هگلی‌گرایی |
| پیوند به بیرون | درباره فلسفه در دانشنامه رشد · راهنمای فلسفه در اینترنت |
