Respublica Venetiae
E Vicipaedia
Respublica Venetiae (Italice Repubblica di Venezia), quae etiam Serenissima Respublica appellabatur, fuit antiqua civitas in parte ad orientem spectante Italiae septemtrionalis.
[recensere] Historia
Venetia condita est in Aevo Medio, nam cum anno 452 Hunni et postea anno 568 Langobardi Italiam invaderunt, populus fugit in insulas et paludes maris Hadriadici.
Ab circiter anno 1000 Venetia, quae antea colonia Imperium Byzantinum erat, fit multa saecula potentissima in toto Mare Mediterraneum. Anno 1204 Venetiani inter quartam expeditionem sacram ipsam Constantinopolim ceperunt.
In saeculo XV Res Publica, quae iam multas colonias in Mare Mediterraneum possidebat, etiam terras in Italia subegit, praecipue in praesentis regionis Venetia, Foro Iulii et in parte orientale Langobardiae, ubi urbes Bergomum et Brixiam, quae ad Ducatum Mediolani pertinebant, anno 1428 occupavit.
In Saeculo XV et Saeculo XVI Res Publica multas colonias, exempli gratia insulas Cyprum anno 1571 et Cretam anno 1669, propter incrementum Imperii Ottomanici amisit.
Respublica Venetiae, quae circiter mille annorum spatium durabat sed post annum 1720 solum terras in Italia et paucas insulas in mare Hadriatico servavit, finem habuit anno 1797, cum Napoleo I Venetiam cepit et post pacis conventum terras Venetiae tradidit Imperio Austriaco.
[recensere] Institutiones
Supremus magistratus Rei Pubblicae "Doge", id est Latine Dux, appellabatur et post electionem usque ad mortem munere fungebat.
 |
Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica si possis. |
