തമോദ്വാരം
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
പ്രപഞ്ചത്തില്‍ ഗുരുത്വാകര്‍ഷണം കൂടുതല്‍ കാണപ്പെടുന്ന മേഖലകകളേയാണ് തമോദ്വാരങ്ങള്‍ എന്നു വിളിക്കുന്നത് ചന്ദ്രശേഖര്‍ സീമക്കും മുകളില്‍ ദ്രവ്യമാനമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അവസാനത്തില്‍ തമോദ്വാരമായിത്തീരുവാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്. നക്ഷത്രത്തിന്റെ അവസാനത്തോടനുബന്ധിച്ച് ഊര്‍ജ്ജസൃഷ്ടിക്കുള്ള കഴിവ് പൂര്‍ണ്ണമായി അവസാനിച്ച പിണ്ഡം സ്വന്തം ഗുരുത്വാകര്‍ഷണത്താല്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ചുരുങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കും, ഗുരുത്വാകര്‍ഷണവും കൂടിവരും. ഗുരുത്വാകര്‍ഷണത്തിന്റെ കൂടിയ അളവുകൊണ്ട് ദ്രവ്യത്തെ മാത്രമല്ല പ്രകാശത്തെപ്പോലും പിടിച്ചു നിര്‍ത്താനുള്ള കഴിവ് തമോദ്വാരങ്ങള്‍ക്കുണ്ടാവും.
[തിരുത്തുക] കാരണം
ഒരു പ്രപഞ്ച ഗോളത്തിന്റെ സമീപത്തു നിന്നും എന്തിനെങ്കിലും രക്ഷപെടാനാവശ്യമുള്ള പ്രവേഗത്തെ നിഷ്ക്രമണ പ്രവേഗം എന്നു പറയുന്നു. ഭൂമിയുടേ നിഷ്ക്രമണപ്രവേഗം സെക്കന്റില്‍ 11.2 കി.മീ ആണ്. അതിനേക്കാളുമൊക്കെ വളരെ വളരെക്കൂടുതലാവും തമോദ്വാരത്തിന്റെ നിഷ്ക്രമണ പ്രവേഗം. സെക്കന്റില്‍ മൂന്നുലക്ഷം കി.മീ പ്രവേഗമുള്ള പ്രകാശത്തിനുപോലും തമോദ്വാരത്തിന്റെ ആകര്‍ഷണത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷപെടാനാവില്ലന്നര്‍ത്ഥം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇവയെ ഉത്സര്‍ജ്ജിക്കുന്നതോ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതോ ആയ പ്രകാശം കൊണ്ട് നിരീക്ഷിക്കാനാവില്ല. തമോദ്വാരമെന്ന പേരിന് കാരണമിതാണ്.
[തിരുത്തുക] തിരിച്ചറിയാന്‍
അതിഭയങ്കരമായ ഗുരുത്വാകര്‍ഷണമേഖല പ്രപഞ്ചത്തിലെവിടെയെങ്കിലും കണ്ടെത്തിയാല്‍ അവിടെ തമോദ്വാരമുണ്ടെന്ന് ഊഹിക്കുകയേ നിവര്‍ത്തിയുള്ളു. ഇവയെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള മറ്റൊരു സാധ്യത ഇവ ചുറ്റുമുള്ള നീഹാരികകളേയോ വാതകമേഘങ്ങളേയോ ഭീമന്‍ നക്ഷത്രങ്ങളേയൊ ആകര്‍ഷിച്ചു വിഴുങ്ങുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന ഭീമമായ ഊര്‍ജ്ജപ്രവാഹത്തില്‍ നിന്നാണ്. നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ നിന്നും മറ്റുമുള്ള പ്രകാശം തമോദ്വാരത്തിന്റെ സമീപപ്രദേശത്ത് കൂടി സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ അവയേയും തമോദ്വാരം ആകര്‍ഷിക്കുന്നു. എങ്കിലും തമോദ്വാരത്തിന്റെ പിടിയില്‍ നിന്ന് രക്ഷപെട്ട് വരുന്ന പ്രകാശത്തിലുണ്ടാകുന്ന വളവിനെ ആസ്പദമാക്കിയും തമോദ്വാരത്തെ കണ്ടെത്താം.
 |
ജ്യോതിശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂര്‍ണ്ണമാണ്‌. ഇതു പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ സഹായിക്കുക. സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പ്. |
