Albert Göring
Van Wikipedia
Albert Göring (Mauterndorf, 1900 - München, 1966) was een Duits zakenman, die tijdens het Nazi-regime vele Joden en dissidenten wist te redden. Zijn oudere broer, Hermann Göring, was Rijksmaarschalk van Nazi-Duitsland en werd tijdens het Proces van Neurenberg veroordeeld wegens misdaden tegen de menselijkheid.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd
Albert Göring was een zoon van de jurist en ambtenaar Ernst Heinrich Göring en zijn vrouw Franziska. Alhoewel hij en zijn oudere broer Hermann goed met elkaar op konden schieten, leken ze niet erg op elkaar. Hermann was een bravoureachtige jongen met blauwe ogen; Albert was een neerslachtige met bruine ogen. Hij leek zo sterk op zijn peetvader, Baron Hermann von Epenstein, dat velen dachten dat deze zijn natuurlijke vader was. Als dat het geval was, dan had Albert Göring een Joodse grootvader.
Hij groeide op in de kastelen van Von Epenstein, die als een surrogaatvader voor de vijf kinderen Göring optrad, omdat vader Heinrich vanwege zijn werk veel afwezig was. Albert Göring nam van zijn peetvader diens voorliefde voor het "goede leven" over en werkte, zonder groot succes, als filmmaker in Wenen.
[bewerk] Anti-Nazi activiteiten
De Nazi's kwamen in Duitsland aan de macht in 1933. Zijn broer Hermann was al sinds 1922 lid van de NSDAP en zou het schoppen tot één van de belangrijkste figuren binnen het regime. Albert moest van de partij van Adolf Hitler en haar ideologie totaal niets hebben. Hij was een gelovig Rooms-Katholiek en anti-semitisme was hem vreemd. In de jaren voor de Anschluss sprak hij zich regelmatig in het openbaar tegen Hitler uit.
Toen de Duitsers Oostenrijk annexeerden in 1938, had hij in grote moeilijkheden kunnen raken, maar als hij al gearresteerd werd was zijn achternaam of rechtstreeks ingrijpen door zijn broer genoeg om hem weer vrij te krijgen. Göring maakte hier dankbaar gebruik van. Zo zag hij een keer een groep Joden, die door de SS gedwongen werd de straat te schrobben. Zonder zich te bedenken trok hij zijn jas uit, ging ook op handen en knieën en deed met hen mee. Daarop beëindigde de verantwoordelijke SS-officier deze openbare vernedering.
Albert Göring maakte zich zeer verdienstelijk door velen te helpen het land te verlaten. Zijn oude werkgever van de filmstudio, Oskar Pilzer, was Joods en toen deze gearresteerd werd wendde Göring zijn invloed aan om hem en zijn familie vrij en het land uit te krijgen. Toen de beroemde componist Franz Lehár door de autoriteiten bedreigd werd, omdat diens vrouw Joods was, regelde Göring voor haar Ariër-status. Uit dankbaarheid droeg Lehár later een compositie aan hem op.
Later verhuisde Göring naar Pilsen, waar hij export-manager werd in de Skoda-fabriek. Daar moedigde hij sabotageactiviteiten aan van het personeel, en zo kon het gebeuren dat een inwoner van Rochester na een bombardement een "bom" uit de Skoda-fabriek vond die niet met explosieven maar met zand gevuld was... [1] Ook zond hij tenminste een maal een vrachtwagen naar een concentratiekamp onder het mom arbeiders voor zijn fabriek nodig te hebben. Een groot aantal gevangenen werd aan hem overgedragen, maar diep in de bossen werden zij vrijgelaten.
Herhaaldelijk pleitte Albert Göring bij zijn broer voor vrijlating of betere behandeling van individuele Joden en dissidenten. De laatste ging vaak op de verzoeken in, waarschijnlijk om Albert te laten zien hoe machtig hij was, maar wellicht zal het voor Hermann ook een goede aanleiding zijn geweest de macht van zijn concurrenten Reinhard Heydrich en Heinrich Himmler in te perken.
Overigens was Albert niet de enige Göring die het opnam tegen de Nazi's. Zijn neef Werner was al voor de oorlog geëmigreerd naar de Verenigde Staten en vloog 48 missies boven Duitsland in een B-17. (Zijn co-piloot had geheime orders hem dood te schieten als hij zou proberen in Duitsland te landen.) Zijn neef Henchz leefde in Polen en werd geëxecuteerd toen hij weigerde zijn Joodse buren in de steek te laten toen die door een SS-commando uitgeroeid werden.
[bewerk] Na de oorlog
Albert Göring werd na de bevrijding gearresteerd en gehoord in Neurenberg. Hij zat twee jaar achter de tralies, enkel en alleen vanwege zijn achternaam. Pas nadat getuigenissen werden afgelegd over zijn daden werd hij "vrijgelaten". Voor zijn eigen veiligheid werd hij overgebracht naar Argentinië, waar hij enkele jaren woonde. Er volgden bittere jaren met perioden van werkloosheid, waarin hij financieel bijgestaan werd door mensen wier levens hij gered had.
Daarna woonde hij in München, waar hij werkte als vertaler en ontwerper bij een bouwbedrijf. De man die zijn jeugd doorbracht in kastelen sleet zijn laatste jaren in een klein flatje. Vele jaren na zijn dood was hij totaal vergeten. In het herinneringscentrum Yad Vashem wordt zijn naam niet vermeld. Pas na de publiciteit rond Oskar Schindler, die een paar honderd kilometer van Göring verwijderd vergelijkbare daden verricht had, werd zijn naam aan de vergetelheid ontrukt.
