Bruinkool
Van Wikipedia
Bruinkool is een fossiele brandstof die bestaat uit voormalig plantenresten die in diepe aardlagen tot bruinkool is omgezet.
Bruinkool bestaat uit afzettingen van plantenresten die in het geologisch verleden langdurig aan hoge druk en warmte zijn blootgesteld. De transformatie ging met toenemende blootstelling aan druk en temperatuur van veen via bruinkool naar steenkool en antraciet uiteindelijk naar grafiet. Droge bruinkool bevat tot 75% koolstof. Ter vergelijking: droge turf bevat tot 60% koolstof en antraciet tot 95% koolstof.
Bruinkool heeft een hoog zwavelgehalte. Verbranding van bruinkool in verouderde elektriciteitscentrales (met name in Oost-Europa) draagt daarom bij aan zure regen. In moderne bruinkoolcentrales wordt de zwaveluitstoot grotendeels afgefilterd.
[bewerk] Winning
In Europa wordt bruinkool vooral gewonnen in Duitsland. In Nederland komt in Limburg bruinkool voor uit het Mioceen tijdperk.
Bruinkool is te vinden op dieptes van 100 tot 500 m onder het aardoppervlak en wordt daarom meestal in dagbouw gewonnen. Dit is eenvoudiger dan de winning van het dieper gelegen steenkool met schachtbouw. Om de dagbouwgroeves droog te houden wordt grondwater weggepompt. Dit zorgt voor verdroging van omliggende landbouw- en natuurgebieden. Een ander nadeel van de bruinkoolwinning d.m.v dagbouw is de permanente beschadiging van het landschap.
[bewerk] Gebruik
Bruinkool wordt gebruikt voor huisverwarming maar vooral voor elektriciteitsopwekking. Uit praktische overwegingen staan in Duitsland enkele centrales vlak bij sommige bruinkoolgroeven. De bruinkool word er door lopende banden soms rechtstreeks van de groeve naar toe gevoerd.
Vroeger werd van bruinkool ook briketten gemaakt, die veel in potkachels gebruikt werden.
[bewerk] eigenschappen
| soortelijk gewicht (kg/m3) | 1050-1250 |
| stookwaarde (MJ/kg) | 15-20 |
| vorige stof: veen |
bruinkool | volgende stof: steenkool |
