Eisden
Van Wikipedia
Eisden is tegenwoordig een deelgemeente van de gemeente Maasmechelen in Belgisch Limburg.
Het was tijdens het Ancien Régime nauw verbonden met de buurdorpen Leut en Meeswijk. Ze vormden samen een Rijksheerlijkheid. Van 1553 tot 1752 waren de Heren van Vlodrop (Flodorff), bewoners van het kasteel van Leut, ook eigenaar van Eisden. Daarna de adellijke familie Van Mewen, tot in 1794, toen de Franse Revolutie ook hier zijn invloed deed gelden. Tot aan het eind van de 18de eeuw bleef Eisden een Maaslands boerendorpje bij de Heirbaan van Maastricht naar Nijmegen (die parallel loopt aan de Maas), begin 19de eeuw kwam het dorp tussen de Napoleonsweg of de Rijksweg N78 en de Zuid-Willemsvaart te liggen.
Op 2 augustus 1901 werden in het nabijgelegen As door André Dumont commercieel interessante steenkolenlagen ontdekt en verscheen er ver buiten het dorp, aan de overkant van het kanaal, in het heide- en bosgebied de Charbonnage Limbourg-Meuse die in 1923 begon te produceren. De mijn werd in 1987 gesloten.
De mijnmaatschappij liet er ook een tuinwijk bouwen voor de arbeiders en hun families. Ze inspireerde zich daarbij op de Garden City, een stedenbouwkundig concept dat in het 19de eeuwse industriële Engeland was ontwikkeld. In 1936 werd in Eisden-Tuinwijk de mijnkathedraal gewijd aan Sint-Barbara, patrones van de mijnwerkers, plechtig in gebruik genomen. De cité, zoals de tuinwijk ook genoemd wordt, is de bakermat geworden van een multiculturele samenleving met mensen uit Centraal en Oost-Europa, en -vanaf de Tweede Wereldoorlog- ook migranten afkomstig van rond de Middellandse Zee. Eisden en omgeving is daardoor vrij bekend om zijn Griekse, Italiaanse en Turkse restaurants en eetgelegenheden.
Eisden is ook de thuishaven van de in 1942 gestichte voetbalclub die nu Patro Eisden Maasmechelen heet en in haar gloednieuwe gemeentelijk voetbalstadion bezoekende ploegen ontvangt.
Tot kort na de sluiting van de mijn in 1987 werden er ondergrondse rondleidingen gegeven. Kinderen en bejaarden waren niet toegelaten. De bezoekers moesten kilometers lang door mijngangen en pijlers lopen en kruipen. Daarna werden de mijnschachten gedempt en is het ondergrondse gangenstelsel ingezakt en volgelopen met grondwater, zodat de mijn nu niet meer toegankelijk is.
Stilaan wordt het industriële verleden afgesloten en neemt toerisme het voortouw. Verschillende vervallen mijngebouwen werden gered van de sloophamer, zijn gerestaureerd en hebben een nieuwe bestemming gevonden. Tegenwoordig ligt in Eisden het belangrijkste commerciële centrum van het Limburgse Maasland. Op het vroegere mijnterrein, omgedoopt tot Leisure Valley, is een outlet-center verrezen dat ter plaatse ook gekend is als Maasmechelen Village of het merkendorp. Als de plannen echt doorgaan komt op het mijnterrein van Eisden ook de prestigieuze Hoofdpoort naar het Nationaal Park Hoge Kempen, met onder meer ruimte voor verblijfstoerisme.
[bewerk] Galerij
 Gerestaureerde mijngebouwen |
 Bok boven een mijnschacht te Eisden |
[bewerk] Zie ook
Zie Eijsden voor de plaats in Nederlands Limburg.
