Geconfedereerde Staten van Amerika
Van Wikipedia
| Vlag | Wapen |
|---|---|
 Details |
 |
| Kaart | |
|
|
|
| Hoofdstad | Montgomery (tot 29 mei 1861) Richmond (tot 3 april 1865) Danville (tot 10 april 1865) |
| Regeringsvorm | Confederale Republiek |
| Staatshoofd | Jefferson Davis |
| Dynastie | n.v.t. |
| Bestaan | 1861-1865 |
| Ontstaan uit | Verenigde Staten van Amerika |
| Opgegaan in | Verenigde Staten van Amerika |
| Oppervlakte | 1.995.392 km² |
| Inwoners | 9.103.332 (1860) |
| Taal | overwegend Engels |
| Religie | overwegend christendom |
| Munteenheid | Amerikaanse Dollar en CSA dollar |
| Leus | {{{leus}}} |
| Volkslied | God Save the South |
De Geconfedereerde Staten van Amerika (Engels:Confederate States of America, CSA), vaak kortweg de Confederatie (Engels: Confederacy) genoemd, was een bondsstaat (ook al was het volgens de naam een statenbond) bestaande uit zuidelijke staten die zich van de Verenigde Staten van Amerika hadden afgescheiden. De Confederatie bestond van 1861 tot 1865. De afscheiding leidde tot de Amerikaanse Burgeroorlog, waarin de Confederatie verloor, waarna de Zuidelijke staten onder politieke curatele kwamen te staan door middel van de Reconstructie.
Inhoud |
[bewerk] Deelstaten
De volgende staten scheidden zich af. Hierbij moeten we de opmerking maken dat Missouri en Kentucky twee gescheiden overheden hadden; één van de Union (unie) en één van de Confederatie en hiermee van beide statenbonden lid waren.
- South Carolina (20 december 1860)
- Mississippi (9 januari 1861)
- Florida (10 januari 1861)
- Alabama (11 januari 1861)
- Georgia (19 januari 1861)
- Louisiana (26 januari 1861)
- Texas (1 februari 1861)
- Virginia (17 april 1861)
- Arkansas (6 mei 1861)
- Tennessee (7 mei 1861)
- North Carolina (21 mei 1861)
[bewerk] Motieven
Abraham Lincoln was, vooral dankzij het dichtbevolkte noorden, tot president gekozen. Hij zou pas vanaf op 4 maart in functie komen en zittend president James Buchanan was machteloos. Het zuiden kon dus zijn gang gaan in de afscheiding. De officiële stichting was 4 februari 1861. Een dag later werd Jefferson Davis benoemd tot de eerste president.
De motieven waren grotendeels economisch en politiek van aard. De Verenigde Staten van Amerika waren oorspronkelijk zelf begonnen als een statenbond, maar werden bij het aannemen van de grondwet een losse federatie, die echter steeds maar centralistischer werd. Op een zeker moment vonden de agrarische zuidelijke staten dat hun belangen in gevaar kwamen bij een verdere centralisatie in de Unie, die gedomineerd werd door het industriële noorden. Slavernij was daar een aspect van, maar was nooit hét motief om de secessie te volbrengen, zoals later soms geïnterpreteerd werd. Het was eerder een symbooldossier. Een van de slogans van de CSA was: "All we ask is to be left alone".
Het Noorden zag deze secessie echter niet zo, en vond het een asociaal gebeuren, dat niet alleen de slaven, maar ook het noorden zwaar trof door het wegvallen van belangrijke takken van de economie. Ook vond de nationalist Abraham Lincoln het onduldbaar dat een groep van de Amerikaanse natie de Unie verliet. Dit leidde tot de Amerikaanse Burgeroorlog.
[bewerk] In de praktijk
De grondwet van de Confederatie was vrijwel gelijk aan die van de Unie, maar gaf de lidstaten meer eigen rechten. In de grondwet staat expliciet dat de staten een federale regering vormen, maar dat de soevereiniteit van de deelstaten niet geschonden wordt. Daarnaast werd de slavernij beschermd in de grondwet. Bij de opstelling van de grondwet werden vele radicale voorstellen gedaan. Zo zouden bijvoorbeeld alleen slavenstaten lid mogen worden van de Confederatie. Deze voorstellen haalden de definitieve versie echter niet. De mogelijkheid voor lidstaten tot afscheiding van de Confederatie werd niet genoemd in de grondwet. De zuidelijken vonden dat dit het recht van iedere staat was en wanneer dit recht in de nieuwe grondwet vermeld zou worden, zou hun eerdere afscheiding van de Verenigde Staten (de Unie) als zwak ervaren worden.
In tegenstelling tot de President van de Verenigde Staten werd de president van de Confederatie gekozen voor een periode van zes jaar en kon hij niet herkozen worden. De enige president was Jefferson Davis; de Confederatie werd in de burgeroorlog verslagen voor hij zijn termijn kon beëindigen. Een uniek machtsmiddel van de Geconfedereerde president was de mogelijkheid om een wet met een veto af te wijzen. Het congres kon echter met een twee derde meerderheid het veto naast zich neer leggen, net zoals het congres van de Verenigde Staten.
Hoewel er met Europese staten (Frankrijk, Engeland) onderhandelingen gevoerd werden, werd de Confederatie slechts door één land erkend, het Duitse hertogdommetje Saksen-Coburg en Gotha.
De hoofdstad van de Confederatie was van 4 februari 1861 tot 29 mei 1861 Montgomery in (Alabama). Daarna werd Richmond in (Virginia) de hoofdstad op 6 mei 1861. Kort voor het einde van de Confederatie waren er plannen om de regering verder naar het zuiden te verplaatsen, maar door de overgave van Robert E. Lee, de militair opperbevelhebber van de Confederatie en de zoon van een held van de onafhankelijkheidsstrijd, is het hier nooit tot gekomen.
[bewerk] Politieke kopstukken
- Jefferson Davis (Mississippi) - President
- Alexander Stephens (Georgia) - Vicepresident
- Robert Toombs (Georgia) - Minister van buitenlandse zaken (eerste)
- Leroy Pope Walker - Minister van oorlog
- George W. Randolph - Minister van oorlog (maart-november 1862)
- John C. Breckinridge - Minister van oorlog (voormalig vicepresident van de VS onder James Buchanan)
- Judah P. Benjamin - Procureur-generaal en (later) minister van oorlog en minister van buitenlandse zaken
- Stephen R. Mallory - Minister van marine
- Christopher G. Memminger - Minister van financiën
- John H. Reagen (of Texas) - Minister van posterijen
- Howell Cobb - Voorzitter van het congres
[bewerk] Militaire kopstukken
- Robert E. Lee (Virginia) - Generaal, opperbevelhebber van de geconfedereerde strijdkrachten
- Albert Sidney Johnston (Mississippi) - Generaal
- Joseph E. Johnston (Virginia) - Generaal
- Braxton Bragg (North Carolina) - Generaal
- P.G.T. Beauregard (Louisiana) - Generaal
- James Longstreet (Alabama) - Luitenant-generaal
- Thomas J. "Stonewall" Jackson (Virginia) - Luitenant-generaal
- Nathan Bedford Forrest (Tennessee) - Luitenant-generaal
- John Bell Hood (Texas) - Luitenant-generaal
- Wade Hampton (South Carolina) Luitenant-generaal
- William J. Hardee (Georgia) Luitenant-generaal
- J.E.B. Stuart (Virginia) - Generaal-majoor
[bewerk] Tijdlijn
- 20 december 1860 - South Carolina scheidt zich af van de Unie.
- 4 februari 1861 - Zeven afgescheiden staten vormen Confederate States of America
- Februari 1861 - Een grondwetcommissie maakt een voorlopge grondwet en kiest de leden van een voorlopige regering.
- 1 maart 1861 - De nieuwe grondwet wordt aangenomen.
- 14 februari 1862 - Arizona wordt als geconfedereerd territory gevormd.
- 18 februari 1862 - Een definitief parlement wordt gevormd.
- 5 januari 1863 - Jefferson Davis roept in een speech op tot het opnieuw tot slaaf maken van vrije zwarten.
- 13 maart 1865 - Geconfronteerd met tekort aan troepen besluit de Confederatie zwarte troepen in te zetten in de oorlog.
- 18 maart 1865 - Het geconfedereerde congres gaat voor de laatste keer met reces.
- 2 april 1865 - Jefferson Davis en het grootste deel van zijn kabinet vluchten uit hoofdstad Richmond, (Virginia).
- 3 april 1865 - De Unie verovert Richmond.
- 9 april 1865 - Generaal Robert E. Lee geeft zich over aan generaal Ulysses S. Grant van de Unie, wat het einde van de Confederatie betekent.
- 2 maart 1867 - De eerste Act of Reconstruction wordt aangenomen.
