Nova Zembla
Van Wikipedia
Nova Zembla | |
Basisgegevens | |
Locatie | Noordelijke IJszee |
Eilandengroep | |
Coördinaten | |
Land | Rusland |
Hoofdplaats | |
Oppervlakte | 90.665 km² |
Omtrek | |
Inwonertal | |
Landgebruik | |
Overig | |
![]() |
Nova Zembla (Russisch: Новая Земля, Novaja Zemlja = Nieuw Land) is een archipel die bestaat uit twee eilanden ten noorden van Rusland, het noordelijkere Severny-eiland en het zuidelijkere Joezjny-eiland, van elkaar gescheiden door de Straat van Matotsjkin. Ze maken deel uit van Rusland en worden gescheiden van het zuidelijker gelegen eiland Vajgatsj door de Karische Poort. De eilanden scheiden op hun beurt de Barentszzee van de Karazee. De totale oppervlakte is ongeveer 90.650 km².
Het gebied is erg bergachtig. Geologisch is de Nova Zembla een voortzetting van het Oeralgebergte. De bergen bereiken een hoogte van 1070 meter. Het noordelijke eiland bevat veel gletsjers, terwijl het zuidelijke eerder een toendraklimaat heeft. Men vindt er natuurlijke mineralen als koper, lood en zink.
De eilanden hebben een kleine populatie van 2716 mensen (2002), die vooral leeft van vissen, en de jacht op pelsdieren. De eilanden zijn veel gebruikt als nucleair testgebied, vooral in de periode van de Sovjet-Unie. In de buurt ligt ook het eiland Kolgoejev.
De Russen kennen Nova Zembla sinds de 11e of 12e eeuw, toen handelaars van Novgorod die plaats aandeden. West-Europa ontdekte de eilanden in de 16e eeuw tijdens een zoektocht naar een noordoostelijke doorgang naar de Atlantische Oceaan.
De eerste bekende bezoeker was Hugh Willoughby in 1553. Willem Barentsz voer in 1596 rond het noordelijkste punt van de eilanden en overwinterde aan de oostelijke kust, dichtbij de noordelijke top. Zijn expeditie overwinterde in een zelf gemaakt onderkomen, het Behouden Huys. Gedurende deze reis werden de eilanden voor het eerst in kaart gebracht.