Rode Leger (Sovjet-Unie)
Van Wikipedia
Het Rode Leger (Russisch: Рабоче-крестьянская Красная Армия, Rabotsje-krestjanskaja Krasnaja Armieja, Het Rode Arbeiders- en Boerenleger) is de naam voor het leger van de Sovjet-Unie na het uiteenvallen van de legers van de Russische tsaren.
Officieel werd het Rode Leger op 23 februari 1918 opgericht. Er bestond daarvoor al een Rode Garde maar die diende meer als een soort partijpolitie van de Bolsjewieken dan als een leger.
Leon Trotski wordt beschouwd als de oprichter en organisator.
In 1920 werd Michail Toechatsjevski opperbevelhebber van het Rode Leger, wat hij zou blijven tot 1937. In dat jaar speelde de veiligheidsdienst NKVD in op de angst van Jozef Stalin voor een militaire staatsgreep, zoals Franco die in Spanje pleegde, en werd bijna de hele legertop inclusief Michail Toechatsjevski geëxecuteerd. De wat lagere officieren werden geëxecuteerd, tot dwangarbeid veroordeeld of ontslagen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de beroemde maarschalk Georgi Zjoekov opperbevelhebber onder wiens leiding het Rode Leger de Duitsers op het Oostfront wist te verslaan.
Het Rode Leger was zodanig georganiseerd dat er behalve een militaire leiding ook een politieke leiding aanwezig was. Naast iedere bevelhebber van een legergroep of regiment stond een politiek commissaris. Deze diende ervoor te zorgen dat de soldaten en officieren communistisch geschoold zouden worden. Later werd het systeem van de politieke commissarissen afgeschaft.
In 1935 werden van het Rode Leger door de Raad van Volkscommissarissen (het kabinet van de USSR) vijf personen benoemd tot maarschalk van de Sovjet-Unie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er meer generaals gepromoveerd tot maarschalk van de Sovjet-Unie. In 1946 werd het woord Rode uit de naam gehaald.
Diverse terroristische groeperingen zoals de Rote Armee Fraktion en het Japanse Rode Leger refereerden in hun naam bewust naar het Rode Leger.
