Utilitarisme
Van Wikipedia
Het utilitarisme is een ethische stroming die de morele waarde van handelingen afweegt aan het nut (vandaar utilis) voor het geheel.
Doorgaans houdt dit in dat een utilitarist met zijn handelingen streeft naar wat bevordelijk is voor het behalen van het hoogst haalbare geluk van de mensheid. Het utilitarisme houdt echter wel rekening met een praktijk waarin dit onmogelijk is. Met het hoogst haalbare geluk wordt bedoeld dat zoveel mogelijk mensen zo gelukkig mogelijk behoren te zijn. Sommige utilitaristen zijn van mening dat ook het geluk van dieren van belang is.
Nu klinkt geluk misschien wat hoogdravend. De term geluk in het utilitarisme heeft dan ook een andere lading dan in de normale omgangstaal. Misschien zijn grote groepen mensen wel niet in staat tot geluk of slechts gedeeltelijk. Misschien kan de politieke/economische realiteit wel een belemmering zijn voor het geluk van de mensen. Welzijn is dan een betere term. Het woord geluk in het utilitarisme betekent dus zoiets als 'geluk en welzijn'.
Het utilitarisme is begonnen met David Hume (1711 - 1776), die werd geīnspireerd door het hedonisme van Epicurus. Het utilitarisme is daarna uitgewerkt door Jeremy Bentham (1748 - 1832) en John Stuart Mill (1806 - 1873). Met John Stuart Mill's Utilitarianism (1861) heeft het utilitarisme pas echt gestalte gekregen.
Utilitarisme, ook wel gemakshalve utilisme genoemd, in het Engels utilitarianism.
