Wagnertuba
Van Wikipedia
Een Wagnertuba, ook wel Bayreuth-tuba (of in het Duits Waldhorntuba) genoemd, is een blaasinstrument, dat de klank- en speeleigenschappen van de tuba met die van de hoorn combineert. De klank is milder, en met een duidelijker toonkern dan die van de hoorn.
De naam Wagnertuba is eigenlijk compleet verkeerd gekozen. Ten eerste is het geen tuba. Het instrument lijkt meer op een Franse hoorn. Ten tweede is het niet bedacht door Wagner. De Wagnertuba is ontwikkeld door twee Tsjechen, Václav Červený en Kralove, ongeveer dertig jaar voordat Wagner besloot om het instrument te gebruiken in de opera Der Ring des Nibelungen. Het is waar dat het instrument populair werd door het gebruik in deze opera. Andere componisten, zoals Richard Strauss, Anton Bruckner en Igor Stravinsky, liepen hierin voorop.
Er zijn twee versies van dit instrument: een 9-voets tenor-Wagnertuba in Bes, en 12-voets bas-Wagnertuba in F.
