Dualis

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Dualis er eit grammatisk trekk i kategorien Numerus. Dualis uttrykkjer at ordet som står i dualis refererer til to referentar.

Det er det umarkerte trekket i kategorien. I tillegg til å uttrykke at ordet som står i singularis refererer til ein referent, kan det også uttrykkje generisk referanse (setninga Bjørnen er eit pattedyr) refererer til alle bjørnar, sjølv om substantivet står i singularis. I mange språk står også substantivet i singularis etter talord, dette gjeld t.d. alle tyrkiske og uralske språk. I tyrkisk tyder baş "hovud", başlar er fleirtalsforma, men "fem hovud" er beş baş i singularis, ikkje i pluralis.

[endre] Språk med dualis

[endre] Språk med dualis

• Ur-indoeuropeisk
  • Sanskrit
  • Klassisk gresk
  • gammalengelsk (berre visse pronomen)
  • Gammalnorsk (berre visse pronomen)
  • Gammalirsk
  • Gammalrussisk
  • Skotsk gælisk (berre substantiv, etter talordet to)
  • Slovensk
  • Sorbisk
• Ururalsk
  • Samiske språk
  • Samojediske språk
  • Ob-ugriske språk
• Arabisk
• Klassisk hebraisk
• Maltesisk
• Inuktitut
• Niuean (berre pronomen)
• Quenya
• Tonga (berre pronomen)
• Amerikansk teiknspråk

[endre] Litteratur

• Humboldt, Wilhelm von 1827: Über den Dualis.