Solokonsert
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
| Høyr |
| Bachs klaverkonsert nr. 1 i D-moll |
| Fulda symfoniorkester med Johannes Volker Schmidt |
| Høyr |
| Beethovens pianokonsert nr. 4 i G-dur |
| Framført av MIT-orkesteret med Debbie Hu |
Ein solokonsert er eit musikkstykke for eit soloinstrument med orkester.
Musikkforma blei utvikla i barokken og har sidan forandra seg lite. Typisk er konserten bygd opp slik at ein sakte mellomsats rama inn av raske satsar i byrjinga og slutten.
Populære instrument å skriva konsertar for under barokken var fiolin, obo, cembalo og mot slutten av perioden fløyte. I tidas løp er det likevel blitt laga solokonsertar for så godt som kvart instrument.
Under wienerklassisismen og romantikken utvikla solokonserten seg i retning av symfonien, slik at mange verk nærmast kan kallast symfoniar med soloinstrument (sjå til dømes Brahms).
[endre] Sjå óg
- Concerto grosso
- Sinfonia concertante
