Achaja (kraina historyczna)
Z Wikipedii
Achaja – kraina historyczna w północnej części Półwyspu Peloponeskiego, obecnie prefektura (nomos) w Republice Greckiej, należąca do regionu administracyjnego Grecja Zachodnia, ze stolicą w Patras. Graniczy z prefekturami: Koryntia, Arkadia (region administracyjny Peloponez) i Elida (Grecja Zachodnia). Zajmuje powierzchnię 3271 km², zamieszkuje ją około 331 tys. osób (stan z 2005).
[edytuj] Warunki naturalne
Achaja położona jest nad Zatoką Koryncką i Patraską, od południa ogranicza ją łańcuch gór Erymanthos, w centralnej części wznosi się masyw Panachajkonu. Klimat typowo śródziemnomorski z upalnymi, suchymi latami i łagodnymi zimami.
[edytuj] Historia
W starożytności Achaję zamieszkiwał grecki lud Achajów o bliżej nie ustalonym pochodzeniu. Przypuszcza się, że Achajowie mogli przybyć na te tereny z południowej Tesalii. Homer używa jednak tej nazwy często w odniesieniu do wszystkich greckich żołnierzy, a w Przeglądzie Okrętów w Iliadzie w odniesieniu do mieszkańców Argos i Tyrynsu w Argolidzie (co stało się powodem wysunięcia innej hipotezy, że Achajowie zostali wyparci stamtąd przez Dorów).
W czasach Cesarstwa Rzymskiego Achaja wraz z całym Peloponezem, Attyką i terenami przy północnych brzegach Zatoki Korynckiej należała do rzymskiej prowincji Achaja. Następnie znalazła się we władzy Bizancjum.
W XIII wieku krzyżowcy założyli tu Księstwo Achai. W kolejnych wiekach władzę sprawowali tu Turcy osmańscy (przejściwo - w XVI i XVII wieku także Wenecjanie), aż do włączenia Achai do niepodległej Grecji w 1830 roku.
