Asyż
Z Wikipedii
| Assisi | |
 |
|
| Państwo |  Włochy |
| Region | Umbria |
| Prowincja | Perugia |
| Położenie | 43°04' N 12°37' E |
| Wysokość n.p.m. | 424 m |
| Powierzchnia | 186 km² |
| Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość |
24 443 131,4/km² |
| Numer kierunkowy | 075 |
| Kod pocztowy | 06081 |
| Kod ISTAT | 054001 |
Asyż (wł. Assisi) – włoskie miasto i gmina położone na południowy wschód od Perugii, w regionie Umbria, w prowincji Perugia. Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkują 24 443 osoby, 131,4 os./km². W starożytności istniała na tym terenie niewielka osada etruska. W III wieku p.n.e. pod panowaniem rzymskim jako Asisium. Od XII wieku należał do Księstwa Spoleto i uczestniczył w wielu wojnach z sąsiednimi miastami, a zwłaszcza z Perugią. Pod koniec XII wieku Asyż zdobył niepodległość i w 1184 ustanowiono w nim samorząd miejski. Miasto brało udział licznych zatargach z Państwem Kościelnym, do którego zostało włączone w 1367. Dopiero w 1860 Asyż został włączony w skład Zjednoczonego Królestwa Włoch.
26 września 1997 r. silne trzęsienie ziemi spowodowało zawalenie się części sklepienia Bazyliki św. Franciszka. Zginęło czterech zakonników (jeden z nich był Polakiem). Dzisiaj Bazylika jest odrestaurowana, ale fragmentów fresków sklepienia nie udało się odtworzyć.
Asyż jest najbardziej znany jako miejsce narodzin św. Franciszka i św. Klary.
[edytuj] Zabytki
- Bazylika św. Franciszka (wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO)
- Bazylika św. Klary
- Katedra św. Rufina – budowę tego romańskiego kościoła rozpoczęto w 1140 r. pod kierunkiem Jano z Gubio. W latach 1571-1578 przebudowano wnętrze katedry, pozostawiając jej fasadę ozdobioną trzema rozetami umieszczonymi nad trzema portalami oraz licznymi rzeźbami i fryzem arkadkowym. W kościele zachowana jest chrzcielnica, w której został ochrzczony św. Franciszek (w tym okresie była to jedyna chrzcielnica w Asyżu). Przed głównym ołtarzem pochowany jest św. Rufin. Przylegająca do katedry Kaplica Najświętszego Sakramentu ozdobiona jest freskami Giorettiego, Carboniego i Ciro Ferrittiego.
- Plac Ratuszowy – już w starożytności istniało w tym miejscu forum. Z tego okresu pochodzi świątynia Minerwy, którą adaptowano na kościół Matki Bożej z Lourdes. Z starożytnej świątyni pozostała jedynie fasada w porządku korynckim. W XII wieku plac istniał w obecnym kształcie. Stojąca obok kościoła wieża ratuszowa została zbudowana ok. 1275-1305. Obecnie mieści się w niej pinakoteka z dziełami szkoły umbryjskiej z okresu XII–XVIII w.
- Zamek Rocca Maggiore – zachowały się tylko ruiny zamku wybudowanego przez księcia Spoleto, Konrada z Lützen. W 1198 zamek został zdobyty przez zbuntowanych mieszkańców Asyżu. Odbudowano go w 1367. Nie zamieszkany od 1538.
oraz położone w pobliżu miasta:
- Bazylika Santa Maria degli Angeli (Bazylika Matki Bożej Anielskiej)
- Kościół św. Damiana – początki istnienia kościoła datowane są na VI-VII wiek. Jego odbudową zajmował się św. Franciszek, który umieścił w zbudowanym w pobliżu klasztorze św. Klarę i pierwsze siostry klaryski. W kościele zachowały się stalle z XIII w. oraz XIV-wieczne freski.
- Pustelnia Carceri – położona jest na stoku góry Subasio. Jest to niewielki budynek konwentu i kościółek. Jest to miejsce podarowane przez benedyktynów św. Franciszkowi, w którym często przebywał w grocie położonej poniżej kościoła. W Grocie św. Franciszka zachowało się jego kamienne łoże, w drugiej części (Grota została podzielona po śmierci Franciszka na dwie części) umieszczony jest krzyż pochodzący z XV w.. Obok płynącego w pobliżu strumyka rośnie dąb nazywany "Drzewem Ptaków", siadały bowiem na nim ptaki, z którymi rozmawiał św. Franciszek.
- Znajdujący się obecnie w tym miejscu klasztor został zbudowany przez św. Bernardyna z Sieny w XV wieku. Przy wejściu do budynku Pustelni Carceri znajduje się wydrążony w skale refektarz ozdobiony pozostałościami fresków z XVI-XVIII wieku. Nad nim umieszczone są niewielkie cele zakonników. Obok stoi kościół z przylegającą do niego dwunastowieczną Kaplicą Matki Bożej.
- Rivotorto – znajdujący się tu kościół został zbudowany w miejscu powstania pierwszego zakonu założonego przez św. Franciszka, który zamieszkał wraz z swoimi uczniami w niewielkich chatach nad strumieniem. Św. Franciszek przebywał w Rivotorto w latach 1209-1211. Tu też napisał pierwszą regułę zakonu. Pierwszy kościół postawiony w XVII wieku uległ całkowitemu zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w 1854. Został on odbudowany w stylu neogotyckim. Jego wnętrza kryją w sobie ubogie chatki.
